jest przewlekły ze średnim czasem trwania 5 lat. Należy pamiętać o wysokim wskaźniku śmiertelności, szczególnie jeśli nie wystąpiła poprawa po 20 roku życia.
LECZENIE
na początku przede wszystkim uzyskanie przyrostu masy ciała, zapobieganie możliwemu zagrożeniu życia, wynikającemu ze zmian metabolicznych na skutek głodzenia się
leczenie ambulatoryjne/ leczenie na oddziale dziennym/ hospitalizacja całodobowa- w zależności od nasilenia objawów, ubytku masy ciała, motywacji, stanu organizmu leczenie powikłań somatycznych utrwalanie motywacji do leczenia edukacja w zakresie odżywiania 4 korekta zachowań związanych zjedzeniem
korekta objaw'ów psychopatologicznych- zaburzeń samooceny, obrazu ciała, zaburzeń nastroju psychoterapia indywidualna oraz waparcie lub terapia rodzinna- niezbędna u pacjentek poniżej 18 roku życia- najczęściej praca w podejściu systemowym, celem poprawy komunikacji w rodzinie, uelastycznienie wzajemnych relacji między jej członkami leczenie farmakologiczne- w przypadku towarzyszących objawów depresyjnych, obsesyjno-kompulsywnych czy lękowych, leki hormonalne-zab. miesiączkowania zapobieganie nawrotom
2. Bulimia (bulimia nervosaj- F50.2
Znacznie częściej u kobiet. Początki zwykle po 16 roku życia.
ETIOLOGIA:
Czynniki osobowościowa: często: impulsywność i labilność emocjonalna, czasem tendencje do zachowań ryzykownych, nadużywanie leków i środków psychoaktywnych, czasami podobnie jak w anoreksji - perfekcjonizm, obsesyjność i nadmierna tendencja do unikania urazów'
Czynniki biologiczne: dziedziczność kształtuje się W' przedziale: 30%-60%, nieprawidłowa aktywmość serotoninergiczna
-!► Czynniki rodzinne: chaotyczny model
funkcjonowania wewnątrz rodziny, występowanie uzależnień od alkoholu, zaburzeń afektywnych i zaburzeń kontroli impulsów; prawdopodobnie mniejsza rola czynników rodznnych niż w przypadku anoreksji
-> Czynniki społeczno- kulturowa: występuje przede wszystkim w' krajach o sytuacji ekonomicznej określanej mianem „dobrobytu” (próba pogodzenie dw'óch dominujących w' mediach tendencji: na nieograniczoną konsumpcję i mody na utrzymanie szczupłej sylwatki)
KRYTERIA DIAGNOSTYCZNE WG. ICD-10
-> Stałe zaabsorbowanie jedzeniem i
niepowstrzymywanie pragnienia jedzenie, pacjent miewa napady żarłoczności, polegające na pochłanianiu ogromnych ilości jedzenie w' krótkim czasie i z niewielkim przerwami Pacjent próbuje przeciwdziałać skutkom objadania się, stosując następujące metody: prowokowanie wymiotów1, nadużywanie środków przeczyszczających, okresowe głodówTi ■ł Obraz psychopatologiczny dotyczy chorobliwa) obawy przed otyłością: pacjent określa nieprzekraczalne granice masy ciała, znacznie poniżej przedchorobowaj czy optymalnej dla lekarza, często stwierdza się epizody jadłowstrętu psychicznego
PRZEBIEG
Początek zaburzeń- jedzenie jako środek pozwalający zmniejszyć napięcie psychiczne, dyskomfort emocjonalny, ewentualne poczucie samotności. Epizody objadania się stopniowo przyjmują charakter napadowy i charakteryzują się utratą kontroli ilości przyjmowanych pokarmów' wysokoenergetycznych. Pacjentki często jedzą do momentu utraty możliwości czasowych i fizycznych, następnie prow'okują wymioty lub/i przyjmują środki przeczyszczające. Jedzenie odbywa się przeważnie w ukryciu, często towarzyszy mu poczucie winy i dyskomfortu, lub obniżenie samooceny, nadmierne zwracanie uwagi na wygląd. Częstym objawem towarzyszącym bulimii jest depresja prowadząca do prób samobójczych jako wyraz niemożności opanowania sytuacji chorobowej i utraty kontroli nad własnym zachowaniem, pacjentkę często cechuje chwiejność nastroju i inne cechy zaburzonej kontroli zachowań impulsywnych np. zmniejszona odporność na frustrację, lęk i ból, łatwość poddawanie się nałogom, chaotyczne kontakty z otoczeniem, częste i burzliwe związki uczuciowe.
W przebiegu bulimii występuje w'iele groźnych powikłań somatycznych takich jak: niedobór potasu i chloru w wyniku częstych wymiotów i biegunek, co może prowadzić do niebezpiecznych dla życia zaburzeń rytmu serca. Charakterystyczny jest obrzęk ślinianek przyusznych, ubytki i próchnica zębów, owrzodzenia jamy ustnej, gardła i przełyku, rozszerzenie żołądka, niedokrwistość nieregularność cyklu miesiączkowego, torbiele jajników'.
Masa ciała najczęściej nie przekracza górnych granic normy.
LECZENIE
Może być w formie ambulatoryjnej, wskazaniem do hospitalizacji jest duża częstość napadów' objadanie się i prowokowanie wymiotów (kilka razy dziennie, niedobory potasu i fosforu z zaburzeniami krążenia, silne zaburzenia nastroju, myśli samobójcze
Psychoterapia- zaleca się łączenie różnych metod, skuteczna poznawczo behawioralna, jak również psychodynamiczna i interpersonalna.
1
12