rozpoczęcia wysiłku jest odpowiedzialne za powstawanie deficytu tlenowego i za udział beztlenowego komponentu metabolicznego w pokrywaniu kosztu energetycznego początkowego okresu pracy.
A. Maksymalna objętość wyrzutowa serca - jest to maksymalna ilość krwi wtłaczanej przez jedną z komór serca do odpowiedniego zbiornika tętniczego (tętnicy płucnej i aorty) w czasie jednego skurczu. Zależy od: siły skurczu mięśma komór
- początkowego rozciągnięcia komórek mięśniowych ciśmenia w zbiornikach tętniczych
transmiterów układu autonncznego uwalnianych w mięśmu sercowym
Objętość wyrzutowa serca w spoczynku zależy od:
obciążenia wyjściowego, które decyduje o rozciągnięciu włókien mięśma sercowego w końcowym okresie rozkurczu komór, bezpośrednio przed rozpoczęciem się ich skurczów. Obciążenie wstępne zależy od objętości krwi wypełniającej komory. W zdrowym sercu wzrost ciśmenia wypełnia lewej komory powoduje zwiększenie SV. obciążenia następczego, które zalezy od oporu stawianego odpływowi krwi z serca (czyli od oporu przeciwstawiającego się pompowania krwi przez komory). Jego wzrost powoduje zwiększenie wydolności mięśnia sercowego, tak że SV pozostaje nie zmieniony Na jego wielkość wpływa: ciśnienie rozkurczowe w aorcie, obwodowy opór naczyniowy lepkość krwi kształt i wielkość komory.
stanu kurczliwości mięśma sercowego, który zmienia się w zależności od częstości skurczów serca, wpływu na serce układu współczulnego i aminkatechlowych przenoszonych przez krew Częstą przyczyną zmmejszema SV niewydolności serca jest zmniejszenie się kurczliwości mięśnia sercowego w wyniku me dotleniem a jego komórek lub różnych zmian patologicznych w sercu. Objętość wyrzutowa serca w spoczynku wynosi u dorosłego człowieka ok. 70mlj. i zalezy od rozmiarów ciała i stopnia wytrenowama
Objętość wyrzutowa serca w czasie wysiłku fizycznego:
Podczas wysiłków fizycznych zmiany SV zależą od pozycji ciała, w jakiej są wykonywane. Objętość wyrzutowa serca w pozycji leżącej jest znacznie większa niż w pozycji wyprostowanej W pozycji leżącej, z chwilą rozpoczęcia wysiłku fizycznego, SV zwiększa się mniej więcej o 10% u ludzi młodych i o 15% u ludzi starszych i me zmienia się już przy zwiększeniu obciążenia. W pozycji wyprostowanej objętość wyrzutowa serca zwiększa się bardziej niż w pozycji leżącej (o 50% u ludzi młodych i 30% u ludzi w starszym wieku). W czasie wysiłku wzrasta najpierw objętość wyrzutowa serca, która jest wprostproporcionalna do HR.
Zależność objętości wyrzutowej i minutowej serca do wielkości obciążenia
Do granic 30-50 V02 max - objętość wyrzutowa serca wzrasta a następnie stabilizuje się. Dalszy minimalny wzrost jest wynikiem przyśpieszenia częstości skurczów serca.
Spadek objętości wyrzutowej podczas wysiłku organizm kompensuje przez wzrost tętna, gdzie wartość maksymalna osiągana jest przy niewielkim wysiłku lub przez zwiększone wychwytywanie Cb przez tkanki.
W wysiłkach długotrwałych jest inaczej - gdy wysiłek trwa powyżej 30 minut, następuje stopniowy wzrost częstości tętna i obniżenie się objętości wyrzutowej serca.
Prawo Franka - Starlinga - mówi o wzroście objętości wyrzutowej serca podczas wysiłku fizycznego wykonywanego w pozycji wyprostowanej. Z chwilą rozpoczęcia wysiłku