kladamy do powierzchni drewna, po nabyciu pewnej wprawy, można po jednorazowym nagrzaniu wypalić w drewnie cztery do sześciu znaków.
Najlepiej wzory wypalają się w drewnie lipowym, brzozowym lub olchowym.
Z blaszek wyciętych według rys. 384a można wygiąć stemple różnych rozmiarów ‘i o różnych wzorach. Niektóre wzory końcówek stempli przedstawiono na rys. 384d.
Przez odpowiednie zestawienie i łączenie wypalonego rysunku można uzyskać nieograniczoną liczbę kombinacji różnych wzorów' i ozdób. Dla przykładu na rys. 385 przedstawiono pudełko z wzorem wypalonym przez autora.
Podczas majsterkowania bardzo często musimy łączyć różne części przez nitowanie lub skręcanie śrubami. Zalecany w drobnych pracach domowych jest sposób łączenia nilami grzybkowymi. Nity takie są bardzo tanie i można je nabyć w sklepach z przyborami szewskimi. Nit składa się z dwóch oddzielnych części: główki 1 (rys. 386a) i stożka 2 z kołnierzem. Po wycięciu otworu w łączonym materiale 3 (rys. 388b) wkładamy od dołu stożek 2. Następnie palcem silnie wciska się główkę I. Po oparciu na drewnie, młotkiem *bija się obie części nitu. Jeżeli jed-
Rys. 388. Do łączenia skóry i tworzyw szewskie nity rurkowe
nak chcemy uformować ładny półkolisty kształt główki, należy uderzać przez odpowiednio wyżłobiony klocek 4 z twardego drewna.
Prawidłowo wykonane nitowanie przedstawiono na rys. 386c.
Ten szewski sposób nitowania nadaje się doskonale nie tylko do łączenia skóry, lecz rówmicz do łączenia cienkiej sklejki, blaszek, tworzyw itp.
W miękkich tworzyw'acn lub w skórze otwory na nity wycina się specjalnym rurkowym przebijakiem. Istnieje jednak prosty domowy sposób wycinania ładnych otworków w skórze lub tworzywach za pomocą przebijaka wykonanego samodzielnie w domu (rys. 387). Zależnie od żądanej średnicy otworu wybieramy odpowiedniej grubości zwykły gwóźdź. Po obcięciu czubka należy koniec gwoździa opiłować okrągłym pilnikiem, jak wyjaśniono na rysunku w kole. Tak przygotowanym gwoździem można wycinać otwory w skórze, w tworzywach sztucznych lub papierze. W czasie przebijania materiał należy oprzeć na klocku drewnianym ustawionym słojami w kierunku pionowym.
sztucznych służą
Rys. 387. Wycinak otworów w' skórze zrobiony ze stalowego pręta lub zwykłego gwoździa
Jeżeli przebijamy otwory w papierze lub kartonie, np. podczas wykonywania albumu lub składanej papierowej zasłonki, nie należy przebijać równocześnie więcej niż 2 lub 3 warstwy papieru.
Przy budowie drobnych urządzeń radiotechnicznych części łączymy ni-tami rurkowymi (rys. 388). Przez ściśle dopasowany otwór przekładamy
» — Lubię majsterkować
289