Dariusz Tworzydło
Gierszewska G., Strategie kryzysowe w warunkach globalizacji, [w:] B. Kozyra, A. Zelek (red.), Praktyka zarząilzania kryzysem w przedsiębiorstwie, Wydawnictwo Zachodniopomorskiej Szkoły Biznesu, Szczecin 2002.
Hague P., Badania marketingowe. Planowanie, metodologia i ocena wyników, One Press, Gliwice 2006.
Kadragic A., Czarnowski P., Public relations- praktyka działania, Business Press, Warszawa 1996.
Smektala i'., Public relations w sytuacjach kryzysowych przedsiębiorstw, Wydawnictwo Astrurn, Wrocław 2001.
Tworzydło D., Public relations. Teoria i studia przypadków, Wydawnictwo WSIiZ, Rzeszów 2005.
Politechniko Radomska
Sytuacje kryzysowe wynikają ze zdarzeń, których następstwem może być utrata reputacji, a nawet upadek organizacji. Kryzysy wybuchają niejednokrotnie z przyczyn przewidywalnych oraz prawdopodobnych1. Niejednokrotnie wynikają też z nieprzygotowania społeczeństwa do określonych przedsięwzięć podjętych przez organizację czy przedsiębiorstwo. W związku z powyższym bardzo istotne jest przygotowanie się na kryzys poprzez wczesne rozpoznanie jego potencjalnych przyczyn oraz skutków’. Można wyróżnić dwa zasadnicze rodzaje kryzysu: przewidywalny i niespodziewany. Zarządzanie wydaje się łatwiejsze w sytuacji, gdy jesteśmy w stanie przewidzieć kryzys, znamy bowiem jego podłoże oraz ewentualne następstwa. Można taki kryzys łagodzić poprzez kroki zapobiegawcze. prowadzone w otoczeniu wewnętrznym organizacji czy przedsiębiorstwa. Kryzys przewidywalny ma miejsce wówczas, gdy np. jest świadomie wywoływany. Przykładem może
S. Black, Public relalions, Warszawa 2001. s. 152-153; D. Tworzydło, J. Świda, Uwarunkowania i konsekwencje kryzysu w organizacji, [\v:| D. Tworzydło, J. Świda, Public relalions, Rzeszów 2003, s. 202-20-i.