P1090410

Rys. 4.6. Walcarka laboratoryjna

3.3. Wykonanie prób

Do prób mających na celu wyznaczenie wskaźników odkształcenia plastycznego, sprawdzenie prawa stałej objętości i określenia maksymalnego kąta chwytu swobodnego należy użyć ołowianych próbek o przekroju prostokątnym (wymiary h* bo, lo). Przed przystąpieniem do walcowania należy szerokość bo i wysokość ho próbki pomierzyć z dokładnością 0.01 mm mikrometrem zewnętrznym, a na powierzchni bocznej z dokładnością 0.1 mm nanieść znaki w odległości Io=50 mm. Następnie walce oraz próbki należy dokładnie odtłuścić, walce należy zbliżyć na minimalną odległość i po dosunięciu próbki do zetknięcia się z nimi stopniowo unosić górny walec do momentu uchwycenia jej. Po każdym przepuście należy zmierzyć wysokość i szerokość próbki, a także odległość pomiędzy ryskami na powierzchni bocznej. Próby należy powtórzyć trzykrotnie dla każdej z powierzchni walców. Do wyznaczenia maksymalnego kąta chwytu w ustalonym walcowaniu należy posłużyć się próbkami ołowianymi w kształcie klina. Próbki należy podawać cieńszym końcem między walce. Po chwycie próbka ulegnie częściowemu przewalcowaniu aż do chwili, gdy walce zaczną się ślizgać po walcowanym materiale Należy wtedy walce zatrzymać, a następnie rozsunąć je i dokonać pomiarów wysokości hi i homn ż dokładnością 0.01 mm wg schematu przedstawionego na rys. 4.7.