P1040663

Rozdział 38

Substancje halucynogenne

Do najczęściej przyjmowanych w Polsce substancji halucynogennych należą grzyby z grupy Psylocybe (spożywane suszone lub surowe, do kilkunastu sztuk jednorazowo). Warto wiedzieć, że napary z grzybów Psylocybe odgrywały ważną rolę w rytualnych obrzędach Azteków, wywołując „uczucie boskiego błogostanu”. Znacznie rzadziej używane są lulek czarny (Hyoscyamus ni-ger), bieluń dziędzierzawa (Datura stramonium), korzeń kokoryczki pustej (Corydalis rhisoma) i LSD (w postaci nasączonych papierków do ssania, kapsułek i tabletek). LSD nazywane jest w żargonie „kwasem” lub „acidem” fang. acid — kwas). Do grupy substancji halucynogennych należy jeszcze wiele innych roślin: kilkadziesiąt kaktusów, owoce, grzyby, korzenie i kory drzew. W celu uzyskania „mocnych wrażeń” stosowane są także meskalina (peyotl), harmina, ibogaina i wiele, wiele innych.

Przyjmowanie tych substancji powoduje początkowo wystąpienie objawów fizycznych (rozszerzenie źrenic, wzrost ciśnienia krwi, przyspieszenie czynności serca, wzrost ciepłoty ciała, ślinotok, nudności, drżenia mięśniowe i wzmożenie odruchów ścięgnistych), a następnie objawów psychicznych (omamy, zwłaszcza wzrokowe, iluzje, urojenia o różnej treści, mistyczne przeżycia religijne, czasami lęk, zaburzenia percepcji czasu, zaburzenia pamięci, napady paniki i agresji). Osoba będąca pod działaniem halucynogenów ma zafałszowany odbiór wrażeń zmysłowych („słyszenie” skórą, „widzenie” muzyki, poczucie „pływania” ciała i lewitacji). Doznaje ona barwnych wizji, uzyskuje zmianę poczucia kształtów i barw, zaostrzone widzenie kontrastów i detali, zaostrzenie wrażeń słuchowych oraz poczucie derealizacji¹. Zaburzeniu ulega także orientacja w czasie i przestrzeni (minuty wydają się godzinami). Objawy psychiczne utrzymują się przeważnie przez parę godzin, ale mogą przedłużać się nawet do 12 godzin. Substancje halucynogenne nie powodują zależności fizycznej, natomiast obserwowany jest wzrost tolerancji.

1

Derealizacja — p. Słownik.