Geomorfologia i ochrona powierzchni Ziemi - Wietrzenie (zajęcia dla Ochrony środowiska)
Wietrzenie mrozowe: (kongelacja).
Definicja:
Wietrzenie mrozowe polega na rozsadzaniu i rozdrabnianiu skał przez zamarzającą wodę.
Multigelacja - proces wielokrotnego zamarzania i odmrażania.
Cykl gelacyjny - dwa przejścia przez stan zerowy, powodujące zamarznięcie i odmarznięcie.
Mikrogeliwacja - rozpad ziarnisty, pękanie i rozpadanie ziam do frakcji pyłowej. Wietrzenie okruchów i żwirów - proces syngenetyczny - równoczesny z procesem depozycji. Świadczy to, że sedymentacja zachodziła w okresie zimnym, mroźnym. Wietrzenie okruchów i żwirów - proces epigenetczny - odbywa się już po usypaniu pokrywy żwirowej. Świadczy o tym, że pokrywa powstała przed działaniem procesów mrozowych.
Kongelifraktaty - żwiry i okruchy rozsadzane mrozem.
Przebieg procesu:
Istotę procesu stanowią:
- właściwość wody, która zamarzając w temperaturze 0OC- powiększa o 9% swoją objętość wywołując tym samym ogromne ciśnienie (efekt butelki z wodą, która pęka na mrozie),
- odpowiednio uszczeliniona (dużo i drobne szczeliny) lub porowata skała w której woda może zalegać,
- klimat zapewniający częste oscylacje temperatur w granicach 0OC oraz wystarczającą ilość wody do procesu.
Dlatego w przypadku tego typu wietrzenia mniej istotna jest jakość mrozu a raczej najważniejsza częstotliwość przechodzenia przez 0OC> powodujące efekt zamarzania i rozmarzania. Wydawało by się, że najlepsze w warunki do tego typu wietrzenia występują w klimacie zimnym. Jednak po badaniach stwierdzono, że w tym klimacie cyklów gelacyjnych nie zachodzi tak dużo jak by się wydawało. Stwierdzono, że w klimacie zimnym wietrzenie najsłabsze jest w typie polarnym (mroźno ale mało temp.
około 0OC). Co ciekawe, wietrzenie mrozowe największe rozmiary osiąga w obszarach górskich ale strefy tropikalnej, gdzie w nocy następuje silne wychłodzenie zaś za dnia silne nagrzanie (dobowy cykl gelacyjny).
Podczas badań laboratoryjnych wydzielono dwa typy wietrzenia mrozowego:
1. Typ syberyjski - mało cykli gelacyjnych, duże amplitudy temperatur - większy efekt.
2. Typ islandzki - dużo cykli gelacyjnych, małe amplitudy - większa rola.
W przypadku badań wapieni wykazano, że rozpad następował od 20 do ponad 200 cykli gelacyjnych.
Wietrzenie solne (eksudacja).
Definicja'.
Eksudacja - wietrzenie solne polega na rozsadzaniu skał przez krystalizujące sole. Eflorescencje - naskorupienia, skupienia i wykwity na powierzchni gruntu, tworzące plamy lub pokrywy o powierzchni dochodzącej nawet do kilku kilometrów.
Subflorescencje - skupienia, soczewki i warstwy zbudowane z kryształów soli znajdujące się w porach, fugach i innych drobnych szczelinach w warstwach przypowierzchniowych.
Utwory haloklastczyne - produkty powstałe w wyniku wietrzenia solnego.
Pagórki solne (puffs) - pod wpływem hydratacji i dehydratacji następuje przemieszczenia i
3/6