ScannedImage 14 (3)

P 1

26

ki, wyspowiadawszy się pierwej z grzechów swoich, ażeby czysta była ofiara wasza* A żaden, który żyje w nieporozumieniu z swym towarzyszem, niech się z wami nie gromadzi, dopóki się nie pojednają, ażeby się nie splamiła ofiara wasza* Takie Jest bowiem słowo Pańskie: ^frW każdym miejscu i czasie wznoście Mi ofiarę czystą.

e* Post

Nauka dwunastu apostołów, s. 32.

8* Posty zaś wasze niech nie przypadają razem z obłudnikami; Oni bowiem poszczą w poniedziałki i czwartki, wy natomiast macie pościć w środy i piątki.

list Barnaby, s. 56* •

3* A oto do nich w tejże mówi sprawie: ⁿCóż mi po waszych postach? mówi Pan, czy mam słuchać wrzasku głosu waszego? Nie taki Ja post wybrałem, mówi Pan, nie człowieka, który poniża duszę swoją. A choćbyście w pałąk zgięli kark swój, i wór przywdzieli, i popiół na łoża sypali, ani tak postu miłym nie nazywajcie”.

Do nas natomiast odzywa się: ”0to Jest post, który Ja wybrałem, mówi Pan: Rozwiąż wszelkie więzy nieprawości, rozplącz sidła wymuszonych układów, wypuść uciśnionych na wolność, i podrzyj wszelką niesprawiedliwą umowę* Ułam łaknącym swego chleba, a gdy ujrzysz nagiego, przyodziej go. Bezdomnych wprowadź do swego domu, a gdy ujrzysz upokorzonego, nie wynoś się nad niego, ani się nie odwracaj od krewnych rodu swego ..."

Pasterz Hermasa, s. 362 n.

.Piąte podobieństwo, 1. A cóż to za post, zapytał, który zachowujecie? Jak zwyczaj każe, powiadam, tak właśnie poszczę. Nie mniecie, odpowiedział, pościć Panu, i żadnym nie jest postem ten post bezwartościowy, który mu dajecie (•••) Bóg nie chce takiego postu marnego; Tak bowiem poszcząc, nie spełniasz jeszcze dla Boga żadnego czynu sprawiedliwego. Oto zaohowaj dla Boga post tego rodzaju: Nie czyń nic złego w swym życiu, ale służ Panu czystym sercem; przestrzegaj przykazań jego, i idź drogą jego~~ro~żkazów, i nie wpuszczaj do serca swego żadnej złej pożądliwości ...

f. Mowy kształt pobożności

Ewangelia św. Mateusza.

/Utwór na pewno został ukończony w drugiej połowie I wieku./

A

w

6, 5 - 18* A gdy się modlicie, nie 1)411016 Jako obłudnicy, którzy modlą się radzi w synagogach i stojąc na rogach ulic, aby byli widziani od ludzi# Zaprawdę powiadam wam, że wzięli nagrodę swoją# Ale ty, gdy się modlid będziesz, wnijdźże do komory twojej, a zawarłszy drzwi módl się do Ojca twego w skrytości. A Ojciec twój, który przenika skry-tości, odda tobie# A modląc się nie mówcie wiele, jak to czynią poganie, którzy mniemają, że dla wielomównoś ci swojej będą wysłuchani. Nie bądźcie tedy im podobni# Wie bowiem Ojciec wasz niebieski, czego potrzebujecie, pierwej, niż Go wy poprosicie# Wy tedy tak się modlić będziecie: Ojcze    któryś jest w niebiesiech, święć się imię Twoje* przyjdź

królestwo Twoje# Bądź wola Twoja, jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego poważędniego daj nam dzisiaj# I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom# I nie wódź nas na pokuszenie# Ale nas zbaw ode złego# Bo jeśli odpuścioie ludziom winy ich, odpuści też i wam Ojciec niebieski grzechy wasze# Lecz jeśli nie odpuścicie ludziom, ani też Ojciec wasz nie odpuści wam grzechów waszych#

A gdy pościcie, nie bądźcie smutni jako obłudnicy# Twarze bowiem swoje wyniszczają, aby okazać ludziom, że poszczą# Zaprawdę powiadam wam, że wzięli nagrodę swoją# Ale ty, gdy pościsz, namaść głowę swoją i ob-jąjrj oblicze swoje, abyś nie okazał ludziom, że pościsz, ale Ojcu twoje-atu, który jest w skrytości# A Ojciec twój, który widzi w skrytości, odda tobie#

3ś Doktryna

I

a# Kontrowersje wokół przestrzegania prawa żydowskiego Dzieje Apostolskie, s. 348 n., 359 - 361, 378 n#

i .

: Ą-.

i

‘

i

K‘

27

11, 1 - 3. Apostołowie i bracia, przebywający w Judei, dowiedzieli się, że również poganie przyjęli słowo Boże# Kiedy Piotr przybył do Jerozolimy, ci, którzy byli pochodzenia żydowskiego, robili mu wymówki: "Wszedłeś do ludzi nieobrzezanych - mówili - i jadłeś z nimi?"

15, 1 - 29# Niektórzy przybysze z Judei nauczali braci: "Jeżeli się nie poddacie obrzezaniu, według zwyczaju Mojżeszowego, nie możecie być zbawieni"• Kiedy doszło do niemałych sporów i zatargów między nimi a Pawłem i Barnabą, postanowiono, że Paweł i Barnaba, i jeszcze kilku spośród nich uda się w sprawie tego sporu do Jerozolimy, do apostołów i starszych (...) Kiedy przybyli do Jerozolimy, zostali przyjęci przez kościół, apostołów i starszych# Opowiedzieli też, jak wielkich rzeczy Bóg przez nich dokonał. Lecz niektórzy nawróceni ze stronnictwa faryzę*