antygenu K z układu Kell w ramach profilaktyki konfliktu immunologicznego między matką a dzieckiem.
W próbie zgodności zwykle wykonuje się badanie surowicy biorcy z krwinkami własnymi (autologicznymi) - jest to tzw. autokontrola. Autokontrola polega na kontaktowaniu surowicy badanej z autologicznymi krwinkami zawieszonymi w środowisku odpowiednim dla stosowanego testu. W ostatnich czasach autokontrola została wyeliminowana z rutynowych prób zgodności. Jej stosowanie ogranicza się do sytuacji, kiedy surowica badana reaguje ze wszystkimi użytymi do badań krwinkami allogenicznymi. Dodatnia autokontrola może świadczyć o obecności autoprzeciwciał, a czasem o właściwościach rulonizacyjnych surowicy.
W przypadkach uzasadnionego wskazania do natychmiastowego przetoczenia krwi, na pisemne zlecenie wydane przez lekarza prowadzącego leczenie lub lekarza odpowiedzialnego za gospodarkę krwią, można wydać zamówioną krew przed wykonaniem próby zgodności, pod warunkiem sprawdzenia antygenów układu ABO i D z układu Rh u biorcy i dawcy. Po wydaniu krwi przystępuje się niezwłocznie do wykonania próby zgodności serologicznej. Jeżeli wynik wskazuje na niezgodność, konieczne jest natychmiastowe powiadomienie lekarza, w celu przerwania przetoczenia.
Są jednak sytuacje (zagrożenie życia!) wymuszające natychmiastowe podanie krwi bez wykonania badania grup krwi.
W takich przypadkach:
• gdy znana jest grupa krwi biorcy i dostępna odpowiednia krew, przetacza się krew jednoimienną
• gdy nie jest znana grupa krwi biorcy, przetacza się KKCz grupy 0,
a dziewczynkom i kobietom w wieku rozrodczym KKCz grupy 0 Rh-ujemnej
1, próba zgodności serologicznej
1.1. Weryfikacja antygenów układu ABO oraz antygenu D u biorcy i dawcy
1.1.1. Metoda szkiełkowa
Odczynniki monoklonalne
anty-A anty-B
anty-D
Wgłębienie nr 1,2 - oznaczanie antygenów z układu ABO Wgłębienie nr 3 - oznaczanie antygenu D z układu Rh
• na płytę nanieść po jednej kropli odczynników monoklonalnych anty-A, anty-B i anty-D oraz po jednej kropli 10% zawiesiny krwinek biorcy i dawcy według schematu podanego powyżej
• wymieszać reagenty, kołysząc płytą lub używając bagietek
• reakcję odczytać, poruszając płytę ruchem okrężnym
• wyniki zaprotokołować
serologia grup krwi w praktyce 1 65