apostrofa - bezpośredni zwrot do kogoś lub czegoś, utrzymany w stylu podniosłym i intosl ęji wykrzyknikowej, np. „Smutno mi, Boże!”;
pytanie retoryczne - pozorne pytanie, nie wymaga odpowiedzi, zawiera stwierdzenie ujęl w formę pytania, np.
„Na cóż mu ją wydzierać gwałtem chcą ci sędzię,
Kiedy on mocno ufa, że w niej zbawion będzie?”
(Wacław Potocki, Kto mocniejszy, ten lepszy)
antyteza - zabieg polegający na zestawieniu ze sobą pojęć sprzecznych, kontrastowych, qpJ „Kochać i tracić, pragnąć i żałować,
Padać boleśnie i znów się podnosić.
Krzyczeć tęsknocie «precz!» i błagać «prowadź!»
Oto jest życie: nic, a jakże dosyć...”
(Leopold Staff, Kochać i tmcić...) parenteza - wtrącenie w nawiasie, np.
„Potem - podeszła do mnie. Blisko. Strasznie blisko.
(Słuchałem...) Szła woń słodka od włosów kasztanu;
Za rękę mnie ujęła... (zawrót!... pada wszystko!...)
I rzekła wolno: «Chciałam—coś—powiedzieć—panu—»”
(Julian Tuwim, Ona)
anakolut - zniekształcenie budowy składniowej, np.
„Same nogi mnie niosą gdzieś - i po co mi, gdzie?”
(Bruno Jasieński, But w butonierce)
4. Odwołania do zjawisk spoza języka danej epoki:
archaizm - wyraz przestarzały, który wyszedł z użycia, np. „białogłowa”; barbaryzm - element pochodzący z innego języka, np.
„Chodźmy biegać, panienki, niech się główki oświeżą -Będzie lepiej smakować poobiedni jour-fbce”.
(Bruno Jasieński, But w butonierce)
prowincjonalizm - element pochodzący z języka używanego na jakimś ograniczonym teiyll rium, np.
„Kochany Jerzy mój! Pisę tu stela ten list do tobie, a pisęcy płacę.
Świat mię calućki nic nie uwesela, kie w lesie pasę, hnet krowy potracę, bo syćko myślę, kielo nas ozdziela kraju i cy cię tyz jesce zobaćę?
Kiebyś ty wiedział, jakoś mię zasmucił, mój złociusieńki, to byś się haw wrócił”.
(Kazimierz Przerwa-Tetmajer, List Hanusi) prozaizm - elementy pochodzące z języka potocznego, np.
„Serce pęcznieje, nabrzmiewa,
Wesele musuje w ciele,
Można oszaleć z radości,
O, moi przyjaciele!”
(Julian Tuwim, Wiosna)
5. Odwołania do slylów literackich
cytat - dosłowne potworzenie słów zaczerpniętych z innego utworu, np.
284