skanuj0018 (26)

nie zdziwi nas, że zamiast SntOllh spotykamy często H₄SnO., lub H?SnO_t (-H2O), a zamiast „dziwnego” Sh(OH)< - jego kwasowe formy odwodnione: HjSbOł (-H2O) lub HSbOi (-2 H2O). O anionach wywodzących się z tych trudno rozpuszczalnych kwasów, już wspomnieliśmy.

Wróćmy jeszcze na chwilę do reakcji roztworów amoniaku z jonami grupy 2B. Dla porównania podamy też zapis etapu wytrącania wodorotlenków za pomocą silnej zasady. Przykładowo dla soli zawierającej Sb(III) możemy zapisać:

fSbCy + 3 NH₃aq + 3 H₂0 ^ SbfOITh + 4 Cl"+ 3 NIL*

[SbCl₄] + 3 HO" SbCOHh + 4 Cl"

a dla soli zawierającej Sn(IV) odpowiednio:

[SnCI₆]²" + 4 NH_}aq+4 H₂0 £ SnfOHh + 6 Cl"+ 4 NH/

[SnCIft]^2- + 4 HO" £ SnlOia, -» 6 Cf

Dla kationów grupy 2A istotną reakcją różnicującą jest działanie roztworu KI czyli jonów jodkowych 1'.0 zachowaniu się jonów Pb²¹ już mówiliśmy omawiając 1 gr kationów (Pbl? żóhy, dość dobrze rozpuszczalny w gorącej wodzie).

Dla pozostałych kationów możemy zapisać:

Hg^2 + + 2 1“ 2 Hgit koralowy	-osad rozpuszczalny w nadmiarze J :
Hg!2+2r 2 [Hgl<]^J- bezbarwny	-bardzo trwały kompleks (główmy składnik tzw. odczynnika Nesslera (do wykrywania jonów NH/)
Bi^3*+ 31" 2 BjLi brunatny	-osad rozpuszczalny w nadmiarze I":

Bih+1" ^ [Bil4]

-niezbyt trwały kompleks

pomarańczowy

2 Cu²' + 41" — 2Cul₂ -* 2 Cul + i/¹

niebieski    (nietrwały) biały osad w żółtym roztworze

roztwór

Cu^2<+r + e 2 Cu]    2

2F ^ I₂^u + 2e    I

Dopiero po usunięciu lotnego I₂°, widoczny jest biały osad Cul.

Cd‘⁺ + 1” —» X    (tworzy się bezbarwny kompleks [Cdb]² )

Aniony As(V (grupa 2B) w środowisku obojętnym nie reagują z jonami I', ale w roztworach bardzo kwaśnych (np.HCl stężony), reakcja zachodzi:

pH<0

AsO„³' + 2 I' + 41 f £ Asa + I₂° + 2 H₂0

As(V' + 4 H* + 2 e    As0₂ +2H₂0    1

2 1    I₂ 1 2 e    I

Należy podkreślić, że po zbuforowaniu roztworu zawierającego As0₂" za pomocą NaHCOj (pH - 8), stwarzamy warunki odpowiednie dla przebiegu procesu odwrotnego: roztwór 1₂° może utlenić As0₂” do AsO.|³'.

Rozpuszczalne sole kationów 2 grupy należą do silnie hydrolizujących (czyli ulegają silnej protolizie - w języku teorii Brónsteda). Mierzalnym efektem hydrolizy jest zmiana pH (w porównaniu z pH = 7,00 dla czystej wody). Przy hydrolizie niektóiych kationów, pojawia się także osad. Tworzą go sole zasadowe lub wodorotlenki.

O produktach hydrolizy, np. CuSOj, wspomnieliśmy mówiąc o działaniu rozcieńczonym amoniakiem na roztwór CuSCL. Lekką alkalizacją spowodowaliśmy pojawienie się (CuOHLSOj w ilości łatwiejszej do dostrzeżenia.

35