Nawierzchnie drogowe z betonu cementowego
Do podbudowy stosuje się chudy beton BC2 o wytrzymałości na rozciąganie przy rozłupywaniu co najmniej 1,7 MPa po 28 dniach, jak również kruszywo stabilizowane cementem (GC3) o wytrzymałości na rozciąganie przy rozłupywaniu w przedziale 03-2 MPa po 360 dniach. Do podbudów stosuje się również betony asfaltowe (BBSG) oraz kruszywo stabilizowane mechanicznie (GNT).
Tabela 6.18. Zestawienie typowych konstrukcji dla dróg drugorzędnych (VRNS)
Oznaczenia jak w tabeli 6.17
Typowe konstrukcje
Dla ruchu powyżej kategorii TC5 dla dróg głównych używa się tylko nawierzchni o zbrojeniu ciągłym z podbudową z chudego betonu lub betonu asfaltowego oraz nawierzchni z płyt betonowych dyblowanych na podbudowach z chudego betonu. Dla pozostałych kategorii ruchu przewiduje się płyty betonowe niedyblowane na podbudowie z chudego betonu lub kruszywa stabilizowanego cementem oraz grube płyty betonowe na warstwie z kruszywa stabilizowanego mechanicznie. Dla dróg drugorzędnych nawierzchnie zbrojone oraz dyblowane stosuje się dla kategorii ruchu TC5 -s- TC7. Dopuszcza się używanie płyt niedyblowanych dla kategorii TC5 -i- TC6. Dla pozostałych kategorii ruchu stosuje się płyty dyblowane. Zestawienie konstrukcji dla dróg głównych podano w tabeli 6.17, natomiast dla pozostałych dróg w tabeli 6.18.
Katalog został opracowany przez Stowarzyszenie Badawcze Drogownictwa i Transportu (F5GV). Ostatnia wersja katalogu ukazała się w 2001 roku i jest oznaczona jako RStO 01 (Richtlinien fur die Standardisierung des Oberbaues von Ver-kehrsflSchen) [6.6].
Katalog wyróżnia cztery typy konstrukcji zróżnicowanych w zależności od rodzaju podbudowy oraz kategorii ruchu, będącą funkcją sumarycznej liczby obciążeń osi obliczeniowych 100 kN. Podłoże ma ustaloną nośność. Są to następujące typy konstrukcji:
- płyty betonowe na podbudowach z chudego betonu lub gruntu stabilizowanego cementem,
- płyty betonowe na warstwie z mieszanki mineralno-asfałtowej,
- płyty betonowe na warstwie kruszywa stabilizowanego mechanicznie,
- płyty betonowe na warstwie mrozoochronnej.
Ponadto w katalogu sprawdza się mrozoodporność konstrukcji.
Ruch
Klasyfikacja ruchu wyrażona jest zsumowaną liczbą obciążeń osiami obliczeniowymi o obciążeniu 100 kN. Podany jest algorytm obliczania zsumowanych osi obliczeniowych dla nawierzchni betonowych w okresie 30 lat. W tabeli 6.19 zestawiono powiązanie klasy drogi z zsumowaną liczbą osi obliczeniowych 100 kN na pas ruchu.
Podłoże
Podłoże w katalogu ma stałą nośność. Wymagany wtórny moduł odkształcenia sprężystego (£Vj) wynosi min. 45 MPa. Doprowadzenie podłoża do takiej wartości modułu pozostawia się do indywidualnego zaprojektowania przez projektanta, stosując np. stabilizację cementem, wapnem, popiołami lub wymianę bądź doziamienie gruntu.
129