Nawierzchnie drogowe z betonu cementowego
Dla płyt zbrojonych 600 mmJ/m rozstaw szczelin wynosi od 23 do 25 m, dla piyj o zbrojeniu 700 i 800 mnr/m rozstaw szczelin jest równy 25 m.
Według doświadczeń amerykańskich [9.7J stopień zbrojenia podłużnego płyty zależny jest od jej długości, współczynnika tarcia płyty o podłoże oraz od wytrzymałości stali i jest opisany zależnością:
LF,
gdzie:
p- stopień zbrojenia płyt,
L - długość płyty [ft],
F, i współczynnik tarcia płyty o podłoże,
H - wytrzymałość stali [ksi].
Jest to najpopularniejszy sposób zbrojenia płyt w USA, Anglii, Belgii oraz we Francji (9.7,9.14, 8.15,93]. Ten typ nawierzchni tworzą płyty o ciągłym zbrojeniu (są to płyty długie). Nawierzchnie te mają następujące zalety:
- nie wymagają wysokich nakładów na utrzymanie, gdyż nie mają szczelin,
- nie występuje zjawisko przenikania wody do podłoża i zjawisko pompowania w szczelinach,
- komfortowa jazda (równość, brak klawiszowania szczelin),
- długi okres eksploatacji.
Wadą tych nawierzchni jest wyższy koszt budowy. Zaletą zaś niski koszt utrzymania. Na rys. 9.12 pokazano schemat nawierzchni o ciągłym zbrojeniu.
Zbrojenie podłużne układa się w połowie grubości płyty. Są dwa sposoby układania zbrojenia: na podpórkach łub za pomocą specjalnej maszyny (rozdział 11). Rozstaw zbrojenia powinien być w przedziale od 0,1 do 0,23 m. W nawierzchniach tych powstają pęknięcia skurczowe w odległościach od 3 do 5 m. Pęknięcia te nie są głębokie i jak wykazały doświadczenia belgijskie, nie doprowadzają do korozji stali.
We Francji stosuje się dwa rodzaje zbrojenia: pręty zbrojeniowe dobrej przyczepności do betonu o średnicy od 14 do 20 mm (najczęściej 16 mm), płaskowniki o wymiarach 40x255 mm lub 50x255 mm. Pręty zbrojeniowe mają długość od 16 do 18 m i wymagają spawania, natomiast płaskowniki są długości od 200 do 400 m. Stopień zbrojenia w przypadku prętów wynosi 0,67% (dla prętów o średnicy 16 mm) oraz w przypadku płaskowników 0/11%.
Stopień zbrojenia p (%] określa się z równania:
p = 0,67-i-% 3,3
(9.10)
gdzie:
f - wytrzymałość betonu na rozciąganie przy rozłupywaniu [MPa].
Stosuje się zbrojenie poprzeczne tej samej średnicy co podłużne i pełni ono dwie funkcje: jako dystansowe lub w przypadku występowania szczelin podłużnych (dla jezdni o szerokościach większych od 5 m) jako kotwy w rozstawie co ok. 1 m.
W Anglii [9.14] stosuje się pręty podłużne od 12 do 16 mm i stopień zbrojenia waha się w przedziale 0,4 do 0,6%. Pręty poprzeczne muszą mieć średnicę 12 mm w rozstawie co 0,6 m. Pręty poprzeczne służą do utrzymywania rozstawu prętów podłużnych i do zapobiegania pęknięciom podłużnym. Przy czym w Anglii ten rodzaj nawierzchni przykrywa się warstwami bitumicznymi, o czym będzie mowa w następnym punkcie.
W USA [9.7] procent zbrojenia podłużnego płyty zależy od: stosunku współczynników rozszerzalności stali i betonu, wytrzymałości betonu, skurczu betonu i określa się go z następującej zależności:
pobocze
asfaltowe
szczelina podłużna
' pękniecie skurczowe
beton cementowy podbudoway J, ulepszone podłoże f
zbrojenie / drenaż boczny/
9.12. Schemat nawierzchni o ciągłym zbrojeniu