Nawierzchnie drogowe z betonu cementowego
Okruchy
woda
Rys. 8.1. Przyczyny erozji I klawlszowanla płyt
- II klasa odporności, mało odporne - to kruszywa stabilizowane cementem o zawartości min. 43% cementu i pozostałe betony asfaltowe o zawartości asfaltu mniejszej od 6%,
- m klasa odporności na erozję, nieodporne - to grunty stabilizowane cementem.
Najczęściej stosowanymi podbudowami są:
- chude betony,
- grunty stabilizowane cementem,
- kruszywo łamane stabilizowane mechanicznie,
- betony asfaltowe.
Wymagania polskie
Według przepisów krajowych [8.8] chudy beton jest to materiał budowlany powstały z zagęszczenia mieszaniny kruszyw mineralnych, cementu w ilości nie przekraczającej 130 kg/m* i wody. Wytrzymałość na ściskanie takiego materiału po 28 dniach twardnienia wynosi fc = 6-9 MPa, natomiast po 7 dniach fc = 3,5-53 MPa. Wytrzymałość określa się na próbkach walcowych o średnicy i wysokości 160 mm.
Katalog [8.6J podaje wytrzymałości chudego betonu w przedziale 6-12 MPa. Do wykonywania chudych betonów stosuje się następujące rodzaje kruszyw: naturalne, łamane, kruszywo z żużla wielkopiecowego, grys z otoczaków oraz kruszywo pochodzące z recyklingu betonu większe niż 4 mm. Maksymalne uziamienie kruszywa wynosi 313 mm lub 63 mm. Uziamienie powinno być tak dobrane, aby mieszanka
chudego betonu wykazywała maksymalną szczelność i urabialność przy minimalnym zużyciu wody i cementu. Krzywe uziamienia przedstawiono na rys. 8.2.
Do wykonania chudego betonu należy stosować cement portlandzki CEM I, mieszany CEM II, hutniczy CEM III lub pucolanowy CEM IV, klasy 323. Podbudowa z chudego betonu może być wykonywana, gdy temperatura powietrza wynosi powyżej 5'C oraz gdy podłoże nie jest zamarznięte. Nierówności górnej powierzchni mierzone 4-metrową łatą nie powinny przekraczać 9 mm. Minimalna grubość wynosi 0,1 m.
Doświadczenia niemieckie przez wiele lat [83] wskazywały na zespolenie podbudowy z chudego betonu z nawierzchnią i zalecały wykonywanie szczelin pozornych w chudym betonie w taki sposób, ażeby były one odwzorowaniem szczelin w nawierzchni. Szczeliny te zalecano wykonywać na 1/3 grubości warstwy z chudego betonu [8.17]. Zebrane doświadczenia dowiodły, że w miejscach szczelin występowała korozja w chudym betonie. Na rys. 83 pokazano wycięte przez autora próbki z nawierzchni betonowej ułożonej na chudym betonie w środku oraz na krawędzi płyty.
Widać wyraźną degradację podbudowy na szczelinach. Przyczyną tego zjawiska jest wpływ wody, środków zimowego utrzymania, które przenikają przez nieszczelne szczeliny w głąb podbudowy. W związku z powyższym ostatnio wydany katalog niemiecki [8.12,8.7] nie zaleca wykonywania szczelin w podbudowie z chu-
a)
0.125 0.25 0.5 1.0 2.0 4.0 8.0 16.0 31.5
bok oczka [mm]
b)
Rys. 8.2. Krzywe uzlarnle-ma chudego betonu [8.8]:
a) dla frakcji 0/31.5.
b) dla frakcji 0/63
151