Nawierzchnie drogowe z betonu cementowego
b)
od 60 do 140 mm
od 150 do 240 mm
150 mm
Rys. 9.14. Nawierzchnie betonowe o zbrojeniu ciągłym z cienkimi warstwami z mieszanek mlneralno-asfallo-wych:
a) cienka warstwa z mieszanki riilneralno-asfallowe],
b) warstwa ścieralna plus warstwa wiążąca
Ten typ nawierzchni uważany jest za „wieczny", ponieważ może przenieść bardzo dużą liczbę obciążeit. Podbudowa nie degraduje się, a warstwa górna z mieszanki mineralno-asfalłowej zapewnia odpowiednią sczepność kól z nawierzchnią, pożądany stopień poziomu hałasu oraz zabezpiecza przed korozją zbrojenie w szczelinach skurczowych. Szczeliny te nie przekopiowują się na warstwy z mieszanek mineralno-asfaltowych.
Nawierzchnie typu whitetopping
W wolnym tłumaczeniu termin whilelopping oznacza „białe pokrycie". Jest to technologia polegająca na pokrywaniu nawierzchni asfaltowych (ale nie tylko, również zniszczonych betonowych) warstwą z betonu cementowego. Metodę tę zastosowano po raz pierwszy w 1918 roku na terenie USA, wzmacniając znaczne powierzchnie nawierzchni autostrad, dróg startowych, ulic oraz parkingów. Zebrane od tego czasu doświadczenia wykazują, że metoda ta pozwala na wykonanie nawierzchni charakteryzującej się długim okresem eksploatacji, niskimi kosztami utrzymania, a także wysokim stopniem bezpieczeństwa dla ruchu samochodowego. Metoda ta oferuje korzyści zarówno dla użytkowników dróg, jak i administracji drogowej. Tech-
a)
b)
od 175 do 2SOmm
^S^beion o ciągłym złyolen[u\~Ń\ j«K
Rys. 9.15 Schematy whitetoppingu:
a) nawierzchnie nlezbrojone.
b) nawierzchnie o ciągłym zbrojeniu
od 120 do I80mm
'
mineraino-asia iow
nologia ta pozwala na naprawę typowych zniszczeń nawierzchni asfaltowych, takich jak: koleiny, zluszczenia powierzchniowe, spękania temperaturowe i zmęczeniowe.
Według doświadczeń amerykańskich [9.7] do whitetoppingu mogą być stosowane płyty betonowe niezbrojone, zbrojone lub o ciągłym uzbrojeniu. Jeżeli używa się betonu niezbrojonego, to maksymalny wymiar płyty nie może przekroczyć 21-krotnej grubości płyty, a wymiar podłużny płyty powinien być zbliżony do poprzecznego. Minimalna grubość płyty wynosi 0,1 m. Schematy whitetoppingu pokazano na rys. 9.15, zaś w tabeli 93 podano grubości płyt oraz maksymalny rozstaw szczelin. Płyty o grubości mniejszej od 03 m są niedyblowane, natomiast dla grubości większych stosuje się dybie.
W przypadku stosowania betonu zbrojonego (od 0,1 do 03% przekroju poprzecznego) rozstaw szczelin wynosi od 9 do 12 m (przy ciężkim ruchu stosuje się dybie). W przypadku stosowania betonu o ciągłym zbrojeniu nie stosuje się szczelin. W tabeli 9.4 przedstawiono zakres prac wykonywanych na nawierzchniach asfaltowych przed ułożeniem warstwy betonowej.
Doświadczenia amerykańskie wskazują, że pęknięcia nawierzchni asfaltowej nie przenoszą się na nakładkę betonową (nie tworzą spękań odbitych). Dlatego nie jest konieczne stosowanie specjalnych napraw, chyba że są to spękania „klawiszujące".
183