61971 Strona8

Ifgiritrzclwie drogowe z betonu cementowego

Rys. 9.16. Zastosowanie technologii Inlays [9.8]

wierzchni asfaltowych lub betonowych. Może być stosowana w przypadku ograniczeń wysokościowych niwelety lub skrajni, albo podczas modernizacji pasów ruchu powolnego. Nawierzchnie tego typu mogą być wykonywane z betonu cementowego dyblowanego lub betonu zbrojonego. W pierwszym przypadku należy zwrócić uwagę na odporność podbudowy na erozję, a w drugim na odpowiednie odwodnienie wgłębne; zwłaszcza na połączeniu starej i nowej nawierzchni.

Gdy przestrzega się dobrej organizacji prac, okres wyłączenia drogi z eksploatacji może zostać ograniczony do minimum, między innymi dzięki użyciu betonu wysokowartośdowego o krótkim czasie wiązania, o czym będzie mowa w rozdziale 13. Na rys. 9.16 pokazano przykład zastosowania technologii inlays.

9.7. Szczeliny w nawierzchniach

Ze względu na to, że beton wykazuje wrażliwość na działanie wpływów termicznych oraz wilgotnościowych, w celu redukcji tych wpływów w nawierzchniach betonowych stosuje się system szczelin. Ze względu na usytuowanie, szczeliny dzielimy na: podłużne i poprzeczne. W tabeli 95. zamieszczono szerokości szczelin, jakie pojawiają się w nawierzchniach betonowych [9.18].

Tabela 95. Zmiana rozwarcia szczelin w nawierzchniach betonowych [9.18]

Rodzaj szczeliny		Rozwarcie szczeliny [mm]
| Poprzeczne	płyty o długości < 5 m	do 2
skurczowe	75 ż płyty > 5 m	do 3
Podłużne	kotwione	do 1
skurczowe	bez kotew	do 4
Rozszerzania		do 5
	kotwione	doi
Konstrukcyjne	bez kotew	do 4

Szczeliny podłużne

Według polskiej normy [9.12] szczeliny podłużne stosuje się w przypadku jezdni o szerokościach większych od 6 m. Natomiast dla jezdni o szerokości 16 m należy zastosować co najmniej dwie szczeliny podłużne.

Przepisy niemieckie [9.17] utrzymują, że wymiar płyty nie może przekraczać 25-krotności grubości płyty, przy czym największy wymiar krawędzi płyty w planie nie może przekraczać 75 m. Najczęściej stosuje się zasadę, że wymiary pl\>t w przekroju poprzecznym (a więc rozstaw szczelin podłużnych) pokrywa się z szerokościami pasów ruchu (plus dodatkowa szerokość na opaski i malowanie pasów).

Według przepisów francuskich [9.4] wymiar płyty nie może przekraczać 25-krotnej grubości płyty. W szczególności dla jezdni jednokierunkowych szerokości płyt pokrywają się z szerokością pasów ruchu (plus od strony pasa awaryjnego dodatkowe 0,75 m), a od strony pasa rozdziału dodatkowo 0,25 m. Poszerzenia te służą między innymi do malowania pasów oraz powodują odsunięcie śladów kół od krawędzi jezdni, co zapobiega uszkodzeniom krawędzi. Doświadczenia wykazały, że taka praktyka przynosi korzyści w utrzymaniu drogi i wydłuża okres eksploatacji nawierzchni.

Reasumując należy stwierdzić, że rozstaw szczelin podłużnych powinien pokrywać się z pasami ruchu z uwzględnieniem opasek. Ponadto należy uważać, ażeby szczelina podłużna nie pokrywała się ze śladami kół. Odległość szczeliny podłużnej od prawdopodobnego przebiegu śladów kół powinna wynosić ok. 0,75 do 15 m.