Postępów dnie zaczyna się od dokładnego przeczytania skierowania, a następnie planuje się zabiegi. Pacjenta należy poinformować o:
- kolejnos'ci zabiegów i stanowiskach zabiegowych, jeśli zlecono kilka różnych zabiegów na jeden dzień, ustala się ich kolejność, jako pierwsze wykonuje się zabiegi elektrolerapii, następnie zabiegi mokre, zabiegi ciepłolecznicze i masaże, zwykle na końcu kinezyterapię; ultradźwięki, lasero- i magnetoterapię można przeprowadzić w dowolnej kolejności.
Nie powinno się wykonywać powyżej trzech zabiegów jednego dnia. Wyjątkowo lekarz może zlecić wykonanie czterech. Często stosuje się tylko jeden zabieg dziennie;
- umiejscowieniu i rozległości zabiegów oraz sposobie przygotowania się do zabiegu. Należy wskazać szatnię lub miejsce, w którym pacjent może się rozebrać. Kabiny dla kobiet i mężczyzn są oddzielne lub zabiegi wyznacza się w różnych dniach tygodnia;
- pozycji przy zabiegu. Pacjent przyjmuje jedną z trzech pozycji: stojącą, siedzącą lub leżącą. Każda z nich ma kilka odmian. Poszczególne zabiegi, zwłaszcza elek-trostymulacja i masaże, wymagają ułożenia pacjenta w tzw. pozycji wyjściowej do zabiegu. Pozycja musi uwzględniać wymogi zabiegu, możliwości pacjenta z ograniczoną sprawnością, np. na wózku, oraz jego wygodę.
Rozróżnia się zabiegi: całkowite, częściowe i miejscowe. Zabiegi ciiłkowite obejmują całe ciało lub całe ciało oprócz głowy. Zabiegi częściowe obejmują część ciała, np. całą kończynę, dwie kończyny, połowę tułowia, kręgosłup. Zabiegi miejscowe obejmują okolicę ciała mniejszą niż część ciała.
Przy pierwszym spotkaniu na stanowisku zabiegowym obowiązuje postępowanie rozpoznawczo-informacyjne, w trakcie którego należy:
- przeprowadzić wywiad,
- obejrzeć okolicę ciała, na której będzie wykonywany zabieg,
- przekazać informację o zabiegu,
- odpowiedzieć na pytania i wątpliwości pacjenta.
Postępowanie rozpoznawczo-informacyjne można połączyć z przygotowywaniem zabiegu.
Na wstępie przeprowadza się krótki wywiad, aby uzyskać informację o tym:
a) czy pacjent bierze zabieg po raz pierwszy, a jeśli nie, jak go poprzednio znosił (w tym celu zadaje się pytania bezpośrednie);
b) jakie dolegliwości pacjent odczuwa i gdzie są one zlokalizowane (również pytania bezpośrednie);
c) jak pacjent jest nastawiony do zabiegu, czy ma zaufanie i czy zabieg nie budzi w nim lęku (wnioskuje się o tym na podstawie zachowania pacjenta i jego wypowiedzi).
Następnie, po rozebraniu się pacjenta w zakresie koniecznym do zabiegu, ogląda się okolicę ciała, która będzie poddana zabiegowi. Przy zabiegach miejscowych
29