1’ot.wierdzają ten fakt m.in. ogólnopolskie badania przeprowadzone przez PTG w 2000 r. pod kierunkiem B. Synaka, które wykazały, iż najlepszą sprawnością fizyczną i psychiczną wśród najstarszej grupy wiekowej odznaczają się osoby w wieku wczesnej starości i mieszkające w mieście. Z kolei u osób w późnej starości następuje znaczne pogorszenie stanu zdrowia, przejawiające się w zniedołężnieniu fizycznym i psychicznym1.
Źródeł problemów zdrowotnych ludzi starszych można upatrywać — jak t wierdzi K. Wiśniewska-Roszkowska - w postępie medycyny, który spowodował utrzymanie przy życiu i doprowadzenie do starości dużej liczby słabych i chorych, przy równoczesnej bezsilności wobec chorób zwyrodnieniowych i miażdżycy, powodujących niedołęstwo. Postępom medycyny nie zawsze też towarzyszą właściwe działania w zakresie pomocy społecznej czy rehabilitacji, co może pogłębiać problemy zdrowotne osób starszych. W Polsce nasilenie potrzeb zdrowotnych i opiekuńczych najstarszej grupy wiekowej występuje wraz ze złą sytuacją finansową większości emerytów i rencistów, ograniczającą możliwości leczenia, a także z niedorozwojem infrastruktury społecznej w ochronie zdrowia i pomocy społecznej oraz z niekorzystną sytuacją służby zdrowia (utrudniony dostęp do lekarzy, sprzętu). W naszym kraju - jak podkreśla B. Synak - brakuje systemu opieki geriatrycznej, dostosowanego do potrzeb zdrowotnych ludzi starszych2.
Nie bez znaczenia dla stanu zdrowia, oprócz czynników zewnętrznych (jak sytuacja ekonomiczna państwa, środowisko społeczno-kulturowe czy środowisko społeczno-przyrodnicze), są także czynniki wewnętrzne (w tym genetyczne i zależne od samej jednostki, a więc nawyki, zachowania, świadomość zdrowotna). Bezpośrednią przyczyną problemów zdrowotnych ludzi starszych mogą być również choroby somatyczne i psyćhiczne (np. udar mózgu, depresja). Zdarza się, iż ciężka, przewlekła choroba doprowadza do stanu tzw. niedołęstwa starczego (tj. stanu, w którym człowiek starszy staje się niezdolny do wykonywania codziennych czynności życiowych, wymaga stałej opieki i pomocy3). Przy czym niedołęstwo starcze może występować też bez wyraźnych przyczyn chorobowych lub być wynikiem nagromadzenia się schorzeń4. Problemy zdrowotne osób starszych mogą być ponadto skutkiem wypadków — w miejscu pracy, domowych czy komunikacyjnych. Trudności zdrowotne mogą być również wynikiem nasilonego procesu starzenia się5. Niesprawność, czyli niemożność wykonania danej czynności w sposób prawidłowy6, pojawia się zazwyczaj bez wyraźnej patologii w późnej starości i w tym podokresie dominuje niesprawność funkcjonalna7. Z niesprawno-h i wynikać może inwalidztwo, tj. niemożność wykonania przewidzianych dla danego osobnika zadań - np. dla osoby 80-letniej będzie to niemożność prowadzenia domu. Wczesne inwalidztwo, a więc przejście na rentę chorobową przed wiekiem emerytalnym, może dotknąć ludzi jeszcze przed 60 r.ż. Najczęstszymi przyczynami inwalidztwa są choroby serca, płuc, nowotwory8.
Wyznacznikiem problemów zdrowotnych człowieka starszego jest subiektywna ocena stanu zdrowia, która wpływa przede wszystkim na psychofizyczne samopoczucie jednostki. Ocena niekorzystna sprzyja zniechęceniu, pesymizmowi, obniża aktywność. Z badań subiektywnej oceny stanu zdrowia ludności w starszym wieku, wykonanych pod kierunkiem Ił. Synaka w 2000 r., wynika, że w porównaniu do badań przeprowadzonych przez Piotrowskiego 30 lat wcześniej obniżyła się liczba osób w wieku 65 i więcej lat oceniających pozytywnie stan swojego zdrowia (z 25 do 17%). Niekorzystna sytuacja w tym zakresie, co stwierdza także Janusz Halik, ma miejsce głównie wśród osób mieszkających na wsi, które częściej narzekają na dolegliwości zdrowotne i gorzej oceniają swoje zdrowie. Subiektywna ocena stanu zdrowia zdeterminowana jest również m.in. pozycją społeczną — im wyższe wykształcenie, tym lepsze samopoczucie. Osoby starsze — jak wynika z badań (m.in. PTG, D. Jakubowskiej, J. Halika) uskarżają się najczęściej na bóle głowy, stawów i kręgosłupa, duszność, bezsenność, zaburzenia w oddawaniu moczu, dolegliwości ze strony układu sercowo-naczyniowego9 10 11.
Warto nadmienić, iż — z uwagi na wzrastający poziom świadomości zdrowotnej społeczeństwa polskiego oraz oczekiwań wobec służby zdrowia18 -można spodziewać się, iż stan zdrowia ludzi starszych w Polsce, szczególnie tzw. młodych starych, będzie ulegał poprawie.
1 B. Bień, Stan zdrowia i sprawność ludzi starszych. W: Polska starość. Pod red. li. Synaka. Gdańsk 2002, s. 77.
H B. Synak, Polska starość - trzydzieści lat później. W: Polska a Europa. Procesy demograficzne u progu XXI. Proces starzenia się ludności Polski i jego społeczne konsekwencje. Pod r ed. L. Frąckiewicz. Katowice 2002, s. 126; K. Wiśniewska-Roszkowska, Geriatria i ge-rontologia. W: Gerontologia dla pracowników socjalnych. Pod red. K. Wiśniewskiej-Rosz-kowskiej. Warszawa 1982, s. 5; tejże, Starość jako zadanie. Warszawa 1989, s. 18.
K. Wiśniewska-Roszkowska, Niedołęstwo starcze i możliwości rehabilitacji. W: Ge-rontologia..., s. 96. Na szczęście osoby starsze i przewlekle chore uzyskują zazwyczaj opiekę w rodzinie - K. W. Frieske, P. Poławski, Atrofia więzi społecznych. Dezorganizacja rodziny. W: K. W. Frieske, P. Poławski, Opieka i kontrola. Instytucje wobec problemów społecznych. Warszawa 1996, s. 172.
J. Kocemba, G. Kołomyjska, Gerontologia. Kraków 1989, s. 11.
H. Szwarc, T. Wolańska, T. Łobożewicz, Rekreacja i turystyka ludzi w starszym wieku. Warszawa 1988, s. 37.
M. Leśniak, Zagrożenia środowiska naturalnego i społecznego. W: W. Czekaj, K. Gorlach, M. Leśniak, Labirynty współczesnego społeczeństwa. Warszawa 1996, s. 247.
B. Bień i in., Starość pod ochroną. Opiekunowie rodzinni niesprawnych osób starych w Polsce. Porównawcze studium środowiska miejskiego i wiejskiego. Białystok 2001, s. 10, 87.
N. Coni, W. Davison, S. Webster, dz. cyt., s. 42-43.
B. Bień, Stan zdrowia i sprawność..., s. 35-77; J. Halik, Samoocena stanu zdrowia ludzi starszych. W: Starzy ludzie w Polsce. Społeczne i zdrowotne skutki starzenia się spoić czeństwa. Pod red. J. Halika. Warszawa 2002, s. 105; D. Jakubowska, Dolegliwości wirku starczego. W: Encyklopedia seniora. Warszawa 1986, s. 280-285.
Por. B. Bień, Stan zdrowia i sprawność..., s. 77.
7E