img021 (29)

•    Niedopuszczalne jest pozostawienie po klarowaniu żelazocyjanków w jakiejkolwiek formie, ponieważ żelazocyjanki mogą rozkładać się pod wpływem kwasów do cyjanowodoru /zwłaszcza na gorąco/. Dlatego w celu uniknięcia przeklarowania pozostawia się zwykle nie strącone około 2-5 mg/dm³ żelaza, stanowiące tzw. margines bezpieczeństwa.

•    Zabieg wymaga dużych umiejętności i staranności wykonania.

•    Klarowanie błękitne stosowane jest zwykle w połączeniu z klarowaniem uzupełniającyrń, dla przyspieszenia sedymentacji i zwiększenia rozmiarów cząsteczek osadu.

•    Klarowanie właściwe /w piwnicy leżakowej/. Żelazocyjanek potasu rozpuścić w wodzie, taninę w małej ilości wina. Żelatynę zalać wodą i moczyć w ciągu kilku godzin. Zlać wodę, zalać świeżą wodą /roztwór ok. 2%/ i rozpuścić w temp. ok. 50°C. Środki dodawać w kolejności: żelazocyjanek potasu, tanina, żelatyna.

•    Po 2-7 dniach ściągnąć wino z nad osadu i przefiltrować przez płyty K-7 /AF-70/ lub przez bardzo drobną ziemię okrzemkową.

•    Sprawdzić, czy wino nie zostało przeklarowane żelazocyjankiem potasu /próba z ałunem żelazowo-amonowym po dodaniu HCI/.

•    W przypadku braku wprawy najpierw przeprowadzić klarowanie w małej objętości np. w balonie.

Usuwanie żelaza fitynianami

•    Związki inozytofosforowe usuwają z wina żelazo /Fe³⁺/w około 80%. Po klarowaniu pozostaje 4-8 mg/dm³ Fe. Ta ilość jest bezpieczna. Dawki wynoszą zwykle 5-15 g/100 dm³. Przy zawartości żelaza > 40 mg/dm³ klarowanie preparatami bywa niewystarczające.

•    Preparat jest nieszkodliwy dla organizmu ludzkiego, nie wymaga ścisłego dozowania, nie zmienia cech organoleptycznych wina.

•    Fityniany wprowadzane są do wina w postaci suchej lub jako 10-20% zawiesina. Pozostawić na 4-6 dni, ściągnąć znad osadu i przefiltrować.

• Ale!!!

•    Należy unikać powtórnego wzrostu zawartości żelaza w winie, gdyż wtedy wystąpi powtórne zmętnienie. Preparat pozostawia w winie reszty kwasu fosforowego.

Zmętnienia i osady barwnikowe, garbnikowe i białkowo-garbnikowe.

•    Wina czerwone zawierają znaczne ilości związków garbnikowych i barwników, wina białe - znacznie mniej.

•    Wytrącanie się garbników i barwników w trakcie leżakowania zachodzi głównie w wyniku utleniania tych związków /przy współudziale tlenu/ i kondensacji do wyżej cząsteczkowych. Wytrącają się one z wina w postaci brunatnych zmętnień i osadów.