7921506525

kwercetyny w pozostałości po fermentacji może świadczyć, że jest ona rozkładana przez bakterie w jelicie grubym. Hesperetyna i jej 7-O-rutynozyd (hesperydyna) występują naturalnie w owocach cytrusowych, a ich aktywność anty oksydacyjna, w porównaniu do innych polifenoli, jest stosunkowo niska. Po trawieniu enzymatycznym in vitro zawartość hesperetyny w osadzie była niewiele niższa (o ok. 9%) niż przed tym trawieniem, podczas gdy zawartość hesperydyny po tym etapie zmniejszyła się aż o 98%. Wyniki te sugerują, że hesperydyna jest rozkładana w żołądku i jelicie cienkim, podczas gdy jej aglikon jest metabolizowany tylko w niewielkim stopniu. Po dializie nie wykryto hesperetyny w permeacie, a retentat zawierał śladowe jej ilości. Hesperydyna nie została wykryta w żadnej próbie na tym etapie symulowanego trawienia. Na uwagę zasługuje bardzo duży spadek zawartości hesperetyny w próbie po fermentacji z mikroflorą jelitową - o ok. 99% w porównaniu do frakcji nierozpuszczalnej związków polifenolowych trawionych w żołądku i dwunastnicy - co świadczy o rozkładzie hesperetyny dopiero przez bakterie bytujące w jelicie grubym.

Zasadniczą częścią tego etapu doświadczeń była jednak ocena biodostępności związków polifenolowych z owoców, a nie roztworów modelowych. Do doświadczeń wybrano zarówno gatunki popularne i spożywane w naszym kraju (aronia czarna, borówka czarna, jabłoń domowa, porzeczka czarna, truskawka), jak i gatunki dziko rosnące i uznawane za bogate źródło przedwutleniaczy (bez czarny, dereń jadalny, głóg dwuszyjkowy, kolcowój chiński - goji, pigwowiec japoński, żurawina drobnoowocowa).

Jabłka należą do owoców niezbyt bogatych w związki polifenolowe, ale bardzo często spożywanych w większości krajów europejskich. Po symulowanym trawieniu tych owoców wykazano, że supematant charakteryzował się mniejszą zawartością polifenoli ogółem niż owoce, a jednocześnie umiarkowanie wyższą aktywnością antyoksydacyjną. Przyczyną może być pojawienie się podczas trawienia polifenoli metabolitów o wysokim potencjale przeciwutleniającym. W owocach dominowały procyjanidyny oraz (+)katechina, których nie obserwowano już w supernatancie. Związki polimerowe zostały prawdopodobnie rozłożone do monomerów, które mają większy potencjał przeciwutleniający. Wykazano, że do osadu po symulacji trawienia jabłek przechodzi niewielka ilość związków polifenolowych, o niskiej aktywności antyoksydacyjnej. Fakt ten ma związek z budową owocu jabłoni - wysokim udziałem miąższu w stosunku do skórki i nasion. Badane jabłka charakteryzowały się umiarkowanym stopniem migracji związków polifenolowych przez membrany dializacyjne (29% w odniesieniu do supematantu). Większość polifenoli (58%) pozostawała w retentacie. Były to głównie kwasy fenolowe oraz florydzyna. Na uwagę zasługuje wzrost potencjału