IMG39

pełnosprawnośc tą.

W procesie animacji trzeba wiedzieć, jakie cechy osobowości, jakie zdolności można rozwinąć, na co położyć szczególny nacisk, by przezwyciężyć zarówno wewnętrzne bariery psychiczne tkwiące w każdej jednostce niepełnosprawnej — przezwyciężyć siebie, ale również by pokonać niejednokrotnie trudniejsze — bariery społeczne.

Wanda Szuman, znana ze swej działalności animacyjnej, w jednym z wywiadów powiedziała: „Starałam się po prostu pobudzać do życia drzemiące w człowieku siły, możliwości i uzdolnienia”¹⁵.

Natalia Han-Ilgiewicz w książce będącej spowiedzią życia pisze: „Ważne jest przecież dosłownie wszystko, każdy drobiazg jest istotny, przydatny do zrozumienia tego, komu mamy pomóc. Bo nie ma przypadkowych spotkań z dziećmi, każde pozostawia ślad, każde w swój sposób rzeźbi charakter. (...) Poznawanie i zrozumienie każdego człowieka ma coś z mistyki. Niekiedy wywiera wpływ na jego przyszłość. Może mu pomóc. Może też ciężko pokaleczyć, jeżeli lekkomyślnie ferujemy wyroki lub też jeżeli nasza diagnoza jest statyczna, a nie dynamiczna”¹⁶. Animator stwarza klimat bezpieczny dla wyzwolenia się kreatywności, na miarę sił, osoby niepełnosprawnej,

¹⁴ J. Bekczar - Dar spotykania ludzi, „Tydzień”, 1976 nr 35.

'_Ui_t:------- r.-    _t_li '_. i_i.......... . ._l_i_._,_ ■, _,_.__i’_. .. .1