IMGC09 (2)

ule| ^tldw spod znaku piuraliimu Mtodol ogi cxnago. Do* w i adcxani •

* {Nr s*byi«j dr ogi pozwala wszak tf or mu! ować Jeden wirun#ki run«k nlMbywalno«ci r •fleksji p»yehoanamyczn*J. BowIm błystko co powylaj prsadttawiono rui t»«at tanaj psychoanalizy i Jej propozycji model u widza skłaniać powinno badaczy do la-Jtcia JadnaJ z dwóch postaw.

Piarwsza wynika z przekonani a. i± Jast to perspektywa obiecująca pod wzglfdam intelektualnym i wyjaśniająca wiele pojedynczych dzieł oraz ich grup C gatunków, serii dzieł autorski ch). Konkluzją winna być konieczność jej uprawiania 1 sprawdzania granic stosowalności.

Druga Czakładająca, że Jest to hipoteza z gruntu fałszywa i pozbawiona wart ości D wymaga “ w związku z atrakcyjnością zaświadczoną licznymi tekstami powstałymi z Jej inspiracji - aby ją krytykować i obnażać bł^dy. Słowem:    podejmować w badaniach

nad filmem. Pewny jestem, że w fi 1 moznawstwie najbliższych lat nie istnieje trzecia droga.

Przypisy

1.    Pierwsze recenzje tego nurtu na gruncie europejskim opi su je S. Crofts C 19763 .

Ch. Altman 119771.

2.    Por. .B. Augst i 19773 oraz

3.    Ch. Altman 11977:S69-27S3 .

4.    J. Margoi is £1985:3231.