IMGw15

np. treningu interpersonalnego; trening atrybucyjny ” (dotyczy postr». 1 gania i wyjaśniania zachowań uczniów) i inne.

Formy udzielania porad możemy podzielić na bezpośredni* ł i pośrednie. Do form bezpośrednich zaliczymy kontakty o charak- 1 terze interakcyjnym, w których może zachodzić wzajemna wymiana hH formacji między udzielającym porady a jej biorcą. Będą to wszelkiej I rodzaju spotkania doradcy z rodzicami, demonstracje, kursy, hospi- I tacje itd.

Pośrednie formy poradnictwa i doradztwa mogą się opierać na 1 uzyskiwanych informacjach z listów, radia, telewizji, rozmów telefo- I nicznych. Poradnictwo, rozumiane generalnie jako metoda, będzie zatem I polegać na oddziaływaniu wychowawczym — jak to podkreśla Olga I Czerniawska — na jednostkę, grupę lufo instytucję za po. ■ mocą informowania, perswadowania, przekonywania, wyjaśniania, ukazywania rozwiązań, prawidłowych wzorców²*.

22 b. Strupczewska, Propozycja treningu atrybucyjneg dla nauczycieU-meto- 1 dyków [w] Rozwój zawodowy nauczycieli w aspekcie doradztwa psychopedagofkz-nego, Warszawa 1982.

“ O. Czerniawska, Poradnictwo jako wzmacnianie..., jw., s. 215*

1*4

Ti

Alkom K., Speech deodepmeiI B___

Alkom S-, The Allen D. W., Rym Ł 9 Alos J. G-, Cowmunicottoo far Oyer (redl, Communicmtwu perspśjimm Baltimore, AU&chuler 8 Pfychołogteel

nals of tbe Deaf117,1ML Aiwin J., Mufie for H Press.

Arbetistagunę fur Fr#tenMK|H Aschenbrenoer HL (redl, Si chea 1982, Jugend and Asperger E, Dos

werk 1975. Fine Doki dorl.

Baran || Ritzke 9 głuchych 10

Beckmann ScUKMdgi

und AuzskJitm Jti9

Yerlag.

Bożyk P, Projekt dydaktyki, i Wydział 1978.

Brauckmann Ł,

Broun A.,

Breinsr EL, lin 197 BrGckner Calv«t

I