Inżynieria finansowa Tarcz3

Istota i pola aktywności... 63

Inżynieria finansowa to umiejętność projektowania, konstruowania i wdrażania innowacji finansowych w dziedzinie nowoczesnego zarządzania finansami, umożliwiająca optymalny wybór metody finansowania działalności i efektywne zarządzanie ryzykiem, silnie wsparta przez zaawansowane metody wyceny instrumentów pochodnych i modelowania ryzyka, a także przez nowoczesną technologię informatyczną.

Użyte w pierwszym członie definicji sformułowanie „umiejętność”, nie zaś „działalność polegająca na”, wynika z naszego przeświadczenia, że właśnie know how tworzy „twardy rdzeń” inżynierii finansowej. Niezależnie od tego, w jakim stopniu przytoczona definicja ma charakter dyskusyjny, zamierzamy bronić zasadności osadzania inżynierii finansowej w problematyce optymalizacji finansowania i efektywności zarządzania ryzykiem. Optymalna metoda finansowania powinna odpowiadać czterem grupom wymogów, które wolno zarazem interpretować jako cele lub przesłanki optymalnego finansowania. Należy uściślić dodatkowo, że pojęcie „metoda finansowania” jest co do zakresu szersze od źródła finansowania, choć to ostatnie w dużym stopniu warunkuje efektywność metody. Po pierwsze, metoda finansowania musi być podporządkowana celom strategicznym. Dotyczy to przede wszystkim zdobywania nowych źródeł finansowania i dostosowywania konstrukcji instrumentów finansowych do popyto-wo-podażowych charakterystyk rynku. Po drugie, metoda finansowania powinna spełniać zbiór kryteriów oceniających stopień realizacji celów finansowych (m.in. obniżać koszty finansowania i skutecznie je kontrolować, wzmacniać strukturę bilansową firmy pod kątem jej stabilności, kontrolować ryzyko rynkowe, utrzymywać płynność finansową). Po trzecie, metoda finansowania nie może kolidować z interesami właścicieli firmy. Z punktu widzenia, na przykład, akcjonariuszy metoda finansowania powinna marginalizować ujemne skutki zjawiska „rozwodnienia kapitału” wynikającego z decyzji o nowej emisji akcji. Dla właścicieli ważnym celem będzie zawsze także utrzymywanie wysokiego standingu na rynku finansowym. Po czwarte, metoda finansowania musi uwzględniać także cele o charakterze transakcyjnym związane z pierwotnym i wtórnym rynkiem finansowania.

Jak sugerują niektórzy komentatorzy, zaawansowanie w dziedzinie poszukiwań nowych zastosowań derywatów oraz rosnący stopień