Obraz4 (90)

WZORY OSOBOWEJ

leć jako postać—jeataflub fikcyjną, która zachęca do

Wzór osobowy możn. naśladowania.

Cechą wzoru osobowego jest idea naśladownictwa. Wzór zachęca lub powinien zachęcać do naśladownictwa (wzorem może być np., współcześnie żyjący człowiek albo postać historyczna).

Istotną cechą wzoru osobowego jest to, że przemawia on swą konkretnością do wyobraźni jednostki, wywołując chęć działalności naśladowniczej.

Możemy mówić o wzorze osobowym:

a)    propagowanym (idealnym) - wzór osobowy propagowany jest zespołem cech idealnych jakie grupa pragnęłaby widzieć w swoich członkach,

b)    urzeczywistniany (realizowany) - wyraża on realizację wzoru propagowanego.

Wzory propagowane są rozpowszechniane przez środki masowego przekazu, w celu kształtowania pożądanych postaw jednostek i zbiorowości.

Funkcje wzorów odniesienia:

-    stanowi układ odniesienia dla oceny działania jednostek,

-    spełnia funkcje normatywne,___|_

-    może spełniać funkęje^iyebcWawcza

\PONOWOCZESNE WZORY OSOBOWĄ*

Cztery wzory ponowocźesneŁosobowości wg Baumana: _—-—

a)    spacerowicz — jest wszystko widzący, ale sam jest niewidoczny, spacerowicz jest reżyserem sztuk, w których przechodnie są aktorami,

-    w świecie spacerowicza człowiek człowiekowi jest ekranem, spacerowicz był wzorem anonimowości,

spacerowicz osiąga pełną suwerenność i swobodę we własnym domu, ekran telewizyjny staje się głównym wybiegiem spacerowicza,

-    w świecie spacerowicza epizody układaj ą się jeden obok, są to epizody wymienne,

-    świat złożony z epizodów jest dla spacerowicza rajem. W raju rzeczy są wolne od ciężaru własnego.

b)    włóczęga — wymyka się spod kontroli, lekceważy normy,

-    dla włóczęgi nic nie jest pewne, wszystko może się zdarzyć,

-    życie włóczęgi wypełnia głównie ruch i zmiana,

-    ruch jest ważniejszy od celu, trasa włóczęgi powstaje w czasie marszu,

-    włóczęgę pociąga pogoń za zmianą

włóczęga spostrzega świat, który przemierza jako zbiorowisko szans, każda szansa jest dobra, żadnej nie warto przegapić,

c)    turysta — opuszcza dom w poszukiwaniu wrażeń, wrażenia to jego jedyny łup na jakim mu zależy,

-    turysta pragnie przygody,

-    turysta spostrzega świat jako tworzywo posłuszne jego dłoniom, ponieważ on płaci i stawia warunki,

-    w ponowoczesnych czasach wszyscy jesteśmy po trochę turystami, świat ma nam służyć do kolekcjonowania wrażeń i tyle jest on wart ile wrażeń dostarczą

d)    gracz -gracz nie ma pewności co do przyszłości, gracz liczy na łut szczęścią