36902 Obraz2 (23)

254 5WIAT W OGNIU

jako oficjalny program rządu rewolucyjnego. Do historii przeszedł on pod nazwą Rządów Terroru. Ludzi mordowano wszelkimi dostępnymi metodami, między innymi poprzez gilotynowanie, masowe ropienie, zabijanie pałką, rozstrzeliwanie i głodzenie. Mimo iż nie udało się zamordować tylu, ilu zaplanowano, to jednak liczba ofiar tego ludobójstwa wyniosła według niektórych szacunków ponad 100.000 osób.

"~Jak już zauważyliśmy, do ludobójstwa dochodzi wtedy, gdy ludzi segreguje się na lepsze i gorsze kategorie określane zwykle na podstawie przynależności do jakiejś rasy, wyznania bądź narodu. Ofiaiy są następnie przeznaczane na rzeź, mimo iż zwykle niczym nie zawinili swoim oprawcom. Francuscy rewolucjoniści doprowadzili ten proces do szczytu perfidii. Podczas Rządów Terroru ludzi segregowano biorąc pod uwagę ich status ekonomiczny i społeczny. Osoby zaliczone do złej kategorii były uważane za niepożądaną klasę społeczną i zabijane. Nie sposób wyobrazić sobie bardziej powierzchownego wartościowania ludzi. Tego typu działanie jest jednak szczególnie efektywnym narzędziem prowadzącym do podziału ludzi na kategorie.

Rewolucja Francuska wciągnęła w wojnę prawie wszystkie głównie siły Europy. Początkowo zyski z niej czerpał William IX, książę, któty odziedziczył ogromną fortunę Hesji-Kassel. W pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych wynajął Anglii za sowitą opłatą 8.000 żołnierzy do walki z Francją. Gdy po pewnym czasie Napoleon Bonaparte został cesarzem Francji, William IX zyskał jeszcze bardziej. Po zajęciu przez Napoleona terenów niemieckich na zachód od Renu, łączne z kilkoma prowincjami łłesji, w ramach rekompensaty otrzymał od niego dużą część Mainzu i tytuł elektora, który był wyższy rangą od księcia. Serdeczność między Napoleonem i elektorem Williamem IX nie trwała jednak długo. William IX próbował zagrać stary numer kokietując obie strony konfliktu w celu zarobienia na wynajmie żołnierzy. W końcu popełnił głupstwo, wynajmując żołnierzy królowi Prus za ćwierć miliona funtów do walki z Napoleonem i próbując jednocześnie ogłosić swoją „neutralność". Zgodnie z przestrogami Machiavelliego ta podwójna gra została szybko przejrzana i obróciła się przeciwko domowi heskiemu. Wkrótce Hesja-Kassel została zaanektowana i wcielona do napoleońskiego „Królestwa Westfalii". William IX nie mógł jej odzyskać aż do klęski Napoleona pod Lipskiem w roku 1813. Hesja-Kassel pozostała pod rządami jego rodziny do roku 1866, kiedy to została wcielona do Prus. Mimo iż rodzina królewska Hesji zachowała wpływy w niemieckim społeczeństwie aż do dwudziestego wieku, nigdy już nie odzyskała wyłączności władzy nad swoim terytorium. Hesja stała się elementem nowoczesnych Niemiec - kraju w dużej części zunifikowanego przez pruską dynastię Hohenzollernów.

Mimo niekorzystnego zwrotu w losach Hesji-Kassel, przewroty francuskie okazały się błogosławieństwem dla jednego z finansowych agentów Williama IX, Mayera Amschela Rothschilda (1743-1812), założyciela jednego z najbardziej wpływowych domów bankierskich Europy.

Mayer Amschel był ambitnym i pracowitym kupcem, któty zaczął swoją karierę w żydowskim getcie we Frankfurcie nad Menem w Hesji. W roku 1765, dwadzieścia lat przed wybuchem Rewolucji Francuskiej, udało się mu po długich staraniach uzyskać audiencję u księcia Williama IX, któty mieszkał w tym czasie w Hesji-Hanau.

Mayer Amschel próbował zaprzyjaźnić się z nim sprzedając mu antyczne monety po bardzo niskiej cenie. William IX, który zawsze szukał okazji do zwiększenia swojego majątku, był zachwycony korzyścią, jaką przyniosła mu transakcja z Rothschildem. W nagrodę spełnił jego prośbę i mianował go „Agentem Korony Księcia He-\p IHanau". Ta dokonana w roku 1769 nominacja miała charakter bardziej honorowy im/ materialny, niemniej umożliwiła Meyerowi Amschelowi olbrzymi awans społeczny i pomogła mu założyć cieszący się uznaniem dom bankierski.

W ciągu dwudziestu lat od chwili otrzymania nominacji Mayer Amschel podtrzymywał dobre stosunki z księciem Williamem IX. Jego celem było zostanie jednym / |c‘go osobistych agentów finansowych. Jego wytrwałość została w końcu nagrodzo-

11.1    W roku 1789, w którym wybuchła Rewolucja Francuska i jednocześnie cztery lata po przejęciu przez Williama IX fortuny Hesji-Kassel, Mayer Amschel otrzymał od mego pierwsze uprawnienie do działania w jego imieniu, co doprowadziło do uzyskania upragnionej przez niego pozycji osobistego agenta finansowego księcia.

Rothschild zbił majątek na różnego rodzaju operacjach w czasie służby u Williama !\ Rewolucja Francuska oraz wojny przez nią wywołane były przyczyną występowa-

111.1    braku wielu towarów w całej Hesji. Rothschild wykorzystał tę sytuację i czerpał

•    yski z zawyżania cen ubrań, które sprowadzał z Anglii. Rothschild wszedł także " układ z innym agentem finansowym Williama IX, Carlem Buderusem. Układ ten P >/walał mu czerpać zyski z wynajmu heskich żołnierzy do Anglii. W swojej ni.ikomitej książce The Rothschilds, A Family of Fortune Virginia Cowles pisze o tym układzie następująco:

W rym momencie Mayer zrobił propozycję przedsiębiorcy Carlowi Buderusowi. Anglia płaciła landgrafowi [Williamowi IX] duże sumy pieniędzy za wynajem jego /olnierzy, a Rothschildowie Anglii za importowane z niej dobra. Czemu nie •.prawić, aby ten dwustronny ruch pieniędzy się bilansował, zaś nadwyżki wynikają-ir z rachunków wymiennych nie miały stanowić zysku? Buderus wyraża na to zgodę i wkrótce ten dołfatkowy trybik w maszynie Rothschilda zaczyna przynosić znakomite wyniki.⁸

takie są początki domu Rothschildów, którego nazwa wywodzi się od czerwonej i.iii/y („roth” - czerwony i „schild" - tarcza) występującej w jego herbie. Rothschil-•lowie stali się w krótkim czasie synonimem bogactwa, siły i bankowości. Przez wiele ("■koleń dom ten był najpotężniejszą europejską rodziną bankierską i jego wpływy

•    międzynarodowej społeczności bankierskiej są do dziś ogromne. Udziałowcem I* 'mu Rothschildów we Frankfurcie w jego początkowym okresie była rodzina

•    hlllów. Schiffowie również stali się jedną z czołowych rodzin bankierskich i zawsze,

•    • I" i/asów nam współczesnych, robili wspólne interesy z Rothschilda mi.

Władza wewnątrz domu Rothschildów, podobnie jak w wielu innych rodzinach

i'iiiklrtskich, przechodziła z ojca na syna lub synów. Rothschildowie, Schiffowie

"v ngi nia Cowles, The Rothschilds, The Family of Fortune, Alfred A. Knopf, Nowy Jork, 1973, str.