252 5WIAT W OGNIU
wybucha powstanie dekabrystów. 5 lat później, w roku 1830, we Francji dochodzi do drugiej rewolucji. W tym samym roku powstanie w Holandii przynosi niepodległość Belgii. Powstanie w Polsce w latach 1830-1831 zastaje skutecznie stłumione przez Rosję. W roku 1848 przez Europę przetacza się kolejna fala rewolucyjna, zwana Wiosną Ludów, spowodowana przez międzynarodowy kryzys vyywołany przez nowy system inflacyjnego papierowego pieniądza, nieurodzaj i epidemię choleiy.
W prawie wszystkich tych rewolucjach na czołowych pozycjach zauważyć można masonów. Głównym przywódcą pierwszej Francuskiej Rewolucji był Książę Orleanu, który był Wielkim Mistrzem francuskiej masonerii do czasu rezygnacji z tego stanowiska w jej szczytowym momencie. Markiz de La Fayette, którego do masonerii wprowadził Jerzy Waszyngton, również odegrał ważną rolę we francuskim ruchu rewolucyjnym. Klub Jakobinów, który był jądrem radykalnego francuskiego ruchu rewolucyjnego,1 został założony przez prominentów masonerii. Oto, co pisze na ten temat Sven Lunden w swoim artykule „Anihilacja masonerii”:
Herbert, Andre Chenier, Camille Desmoulins i wielu innych „żyrondystów" [francuscy umiarkowani republikanie przedkładający rząd republikański nad monarchię] Rewolucji Francuskiej było masonami.2
Masoni byli pierwszymi przywódcami powstania dekabrystów w Rosji, które wybuchło w roku 1825. Część planów tego powstania została opracowana w lożach. Jak podaje Richard DeHaan w Encyklopedii Colliera, w Południowej Ameryce:
Zakon [masoni]- odegrał ważną rolę w szerzeniu idei liberalizmu i w organizowaniu politycznej rewolucji w Ameryce Łacińskiej. Podobnie jak francuska masoneria, ruch w Ameryce Łacińskiej był również generalnie antyklerykalny. Masoni pomogli wyzwolić się Meksykowi i Kolumbii spod panowania Hiszpanii, zaś w Brazylii spiskowali przeciwko portugalskiej dominacji.3
Lunden przyznaje, że:
Również i w Ameiyce Łacińskiej proces wyzwalania się spod hiszpańskiego jarzma był w głównej mierze dziełem masonów. Simon Bolivar był jednym z najbardziej aktywnych synów masonerii, podobnie jak San Marrin, Mitrę, Alvear, Sarmiento i Benito Juarez - wszystkie te nazwiska są dla Latynosów święte.4
Komentując inne rewolucje, Lunden pisze:
Wielu przywódców wielkiego roku 1848, który przyniósł tak wiele powstań przeciwko feudalnym rządom w Europie, było członkami Zakonu, jak na przykład wielki węgierski bojownik o demokrację, Lijos Kossuth, któiy znalazł czasowy azyl w Ameryce.6
XIX wiek był również świadkiem wojen o zjednoczenie Włoch toczonych pod pi/ywództwem Giuseppe Garibaldiego (1807-1882), któiy był masonem trzydzies-irgo trzeciego stopnia i Wielkim Mistrzem Włoch. Zwycięski Garibaldi osadził na nonie innego masona, Wiktora Emanuela II.
Włoskie wojny o zjednoczenie pozostawiły po sobie dwie istotne spuścizny: /|rdnoczone Włochy i nowoczesną mafię. Mafia była tajną organizacją o niezbyt
■ islych więzach wewnętrznych założoną na Sycylii w połowie XVIII wieku. Na poi /ątku była ruchem oporu przeciwko obcym władcom, którzy w tym czasie rządzili • yiylią. Pierwsi mafiozi byli popularnymi bohaterami prowadzącymi przeciwko nim i. i turystyczne działania. Mafia stworzyła na Sycylii podziemny rząd i utrzymywała swoją władzę przemocą. Mafia asystowała Garibaldiemu, gdy w roku 1860 najechał "ii Sycylię i ogłosił się dyktatorem wyspy. Po wygnaniu obcych władców i zjed-noi /eniu Włoch mafia srała się kiyminalną, zbrodniczą organizacją, którą pozostaje 'In dziś.
Masoneria z całą pewnością była ważnym katalizatorem w procesie tworzenia nowoczesnych rządów w stylu zachodnim. Przeważająca większość masonów, którzy I'iiill udział w rewolucjach, kierowała się dobiymi intencjami. Rządy przedstawicielski' które pomogli stworzyć, były bez wątpienia postępem w stosunku do rządów I>i /«•/ nie zastępowanych.7 Niestety, wzniosłe ideały, którymi kierowali się ci masoni, ulegały szybkiej degeneracji, której źródeł należy szukać w samym Bractwie.
Irdną z konsekwencji Rewolucji Francuskiej było ostre załamanie francuskiej i. .spodarki, zwłaszcza produkcji żywności. Poza tym nowy reżym miał duże trudności polityczne, ponieważ większość Francuzów wciąż była lojalna wobec monarchii. Widząc nadciągającą burzę rząd rewolucyjny postanowił rozwiązać problem politycz-•5.j opozycji, głodu i podziału dóbr redukując ilość mieszkańców Francji. Zamiast i 'i ograniu zwiększenia produkcji żywności zdecydowano się na program zaspokojenia
■ ipotrzebowania na żywność w taki sposób, aby jej zmniejszona ilość wystarczyła na pokrycie zapotrzebowania. W całym kraju wdrożono program masowych mordów
Klub Jakobinów nie ograniczał działalności wyłącznie do Francji. W Polsce na przykład organizacje Jakobinów zostały założone w Warszawie i Wilnie na początku lat 1790. W latach 1798-1800 Jakobini założyli w Warszawie tajną filię pod nazwą Towarzystwo Polskich Republikanów. W roku 1800 utworzyli Warszawskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, które stało się częściowo przykrywką dla ich politycznej działaności.
Sven G. Lunden, .Anihilation..., str. 189.
Richard DeHaan, „Fratemal Organizations”, Colliers Encyclopedia,.., vol. 10, str. 338.
Sven G. Lunden, „Anihilation..., str. 190.
liimże.
1 Nie należy przez to rozumieć, że monarchia jest zawsze zła. Historia odnotowała kilku v/llwych ludziom monarchów, którzy rządzili dobrze i potrafili działać na rzecz pokoju, czym » kall popularność wśród swoich poddanych. Dziedziczność lub dożywotność przywództwa ma '•den.' stabilności. Monarchia może być pożyteczna tylko wtedy, jeśli monarcha jest odpowiedzialny za swoje czyny i jednocześnie może być usunięty z powodu chronicznej niekom-p. li lii |t lub nadużywania władzy. Monarchie rzadko funkcjonowały na Ziemi dobrze, ponieważ ""iian liowie zazwyczaj panowali na zasadzie „prawa danego od Boga'' i w związk u z tym nie • s U "dpo wied ział ni przed ludźmi, którymi rządzili.