W celu lepszego gromadzenia się zanieczyszczeń w określonym miejscu i ich większej koncentracji, a także by ułatwić proces usuwania, bębny wirówek samo-oczyszczalnych wyposażone zostały w pobocznicę uformowaną na kształt dwóch schodzących się podstawami powierzchni stożkowych, w przeciwieństwie do cylindrycznych powierzchni bocznych wirówek bez możliwości samooczyszczania. Przykład obu rozwiązań przedstawia schematycznie rysunek 4.59.
Samooczyszczanie polega na otwarciu otworów na pobocznicy bębna. W tym celu najczęściej stosowana jest metoda obniżania dolnej podstawy bębna wirówki (Alfa Laval) lub bocznej ścianki bębna (Westfalia).
Na rysunku 4.60 przedstawiono zasadę zamknięcia bębna wirówki samooczy-szczającej według firmy Alfa Laval.
Podczas pracy wirówki pod przesuwną podstawą bębna 1 w komorze 7 znajduje się woda, która dopływa tam kanałami 13 i 11 ze zbiornika grawitacyjnego wody sterującej.
Pierścień wodny, utrzymujący się pod podstawą bębna, ma ściśle określone wymiary. Promień zewnętrzny pierścienia Rg wyznacza konstrukcja wirówki, promień wewnętrzny zaś rg zależy od ciśnienia statycznego słupa wody, dopływającej ze zbiornika grawitacyjnego. Wysokość zainstalowania tego zbiornika jest określona dla każdego typu wirówki, a poziom wody w zbiorniku utrzymuje pływak regulujący (patrz rys.4.61).
Wskutek działania siły odśrodkowej w pierścieniu wodnym występuje ciśnienie, którego rozkład — w zależności od odległości od środka obrotu — ilustruje wykres w dolnej części rysunku 4.60. Siła działająca z tego powodu na powierzchnię bębna od dołu wynosi:
co2 - n
Fs=
(4.38)
(R 2 - r 2)2
gdzie:
Pw — gęstość wody.
Na powierzchnię tego samego bębna od góry działa siła powstała pod wpływem ciśnienia w wirującej oczyszczanej cieczy. Walec wirujący cieczy ma wymiary: promień zewnętrzny Rd ograniczony konstrukcją bębna i promień wewnętrzny rd.
Rozkład ciśnień w oczyszczanej cieczy obrazuje wykres w górnej części rysunku 4.60.
Siła Fd działająca w dół na bęben 1 i wynosi:
(4.39)
gdzie:
pG — gęstość oczyszczanej cieczy.
365