OMiUP t2 Gorski12

sprzęgłem poślizgowym zainstalowanym np. między przekładnią zębatą a ślimakową.

Na rysunku 7.51 pokazano elektryczne urządzenia sterowe z jednym silnikiem i przekładnią zębatą. Sektor sterowy 3, napędzany przekładnią ślimakową 2, połączony jest ze sterownicą 4 osadzoną za pomocą sprężyn

Rys. 7.51. Elektryczne urządzenie sterowe z przekładnią zębatą

1 — silnik elektryczny; 2 — przekładnia; 3 — sektor sterowy; 4 — sterownica; 5 — trzon sterowy; 6 — sprężyna; 7 — sektor napędu awaryjnego; 8 — urządzenie do wyłączania napędu elektrycznego; 9 — dźwignia hamulca; 10 — hamulec klockowy

amortyzujących 6 na trzonie sterowym 5. Hamulec sterowy 10 jest typu jednoklockowego z rowkami klinowymi. Urządzenie 8 służy do odsunięcia przekładni 2 od sektora sterowego przy konieczności przejścia na sterowanie awaryjne przez sektor 7. Zapotrzebowanie mocy dla sterowych urządzeń elektrycznych z przekładnią mechaniczną wynosi ok. 1,3 do 1,5 kW na 10 000 Nm.

Bardzo często w elektrycznych urządzeniach sterowych stosuje się układy dwusilnikowe jako wymienne (awaryjne).

Na statkach stosowane są różne układy sterowania pracą elektrycznego silnika napędowego. Jednym z nich — dość często stosowanym — jest urządzenie w układzie Ward-Leonarda z prądnicą o dwu uzwojeniach wzbudzenia obcego. Schemat takiego urządzenia sterowego pokazano na rys. 7.52. W kolumnie sterowej znajduje się sterownik krzywkowy 3 napędzany przez przekładnię ślimakową 2 kołem sterowym 1. Sterownik zawiera styczniki

312