Przykład zastosowania akumulatora w instalaqi hydrauliki siłowej pokaza-no na rysunku 6.4. Pompa hydrauliczna o stałej wydajności i stałym kierunku tłoczenia 2 pracuje okresowo, sterowana przekaźnikiem ciśnienia 6. Utrzymuje się vv ten sposób pewien zakres ciśnień roboczych po stronie wykonawczej układu w zakresie nastawy przekaźnika. Podczas postoju pompy siłownik 4 wykonuje pracę, wykorzystując energię zgromadzoną w akumulatorze 5. Ciśnienie w układzie spada, przekaźnik ponownie uruchamia pompę, która uzupełnia zapas oleju w akumulatorze i zostaje zatrzymana po osiągnięciu ciśnienia maksymalnego w instalacji.
Silniki hydrauliczne zamieniają energię ciśnienia czynnika roboczego na pracę mechaniczną ruchu obrotowego lub obrotowo-zwrotnego. Działanie silnika polega na wytworzeniu momentu obrotowego na jego wale wyjściowym poprzez siły wytwarzane ciśnieniem oleju, działającym na elementy robocze (tłoki, wirniki, łopatki itp.). Silnikiem hydraulicznym może być w zasadzie każda pompa hydrauliczna, jednak w praktyce konstrukcja silników odbiega nieco od konstrukcji pomp. Najbardziej zbliżone budową do pomp są silniki: zębaty, łopatkowy i typu ORBIT, będący odwrotnością pompy gerotorowej. Konstrukcja silników wielotłokowych promieniowych i osiowych różni się w niektórych przypadkach od rozwiązań stosowanych w pompach hydraulicznych.
Przedstawiony na rysunku 6.5 silnik wielotłokowy osiowy o stałej chłonności, zamiast tarczy wychylnej ma tarczę oporową 9 o stałym pochyleniu. Silnik może obracać się w obie strony, w zależności od kierunku dolotu oleju z bloku zaworowego 4 do tarczy rozrządczej 10.
Wolnoobrotowy silnik tłokowy osiowy, pokazany na rysunku 6.6, ma tłoki przeciwbieżne 2, współpracujące z bieżnią w postaci wielokrotnych krzywek 3 i wykonujące kilka suwów podczas jednego obrotu silnika. Silnik charakteryzuje się stałą chłonnością i zmiennym kierunkiem obrotów. Zastosowanie tłoków przeciwbieżnych pozwala na zwiększenie momentu obrotowego silnika.
Rysunek 6.7 obrazuje zasadę działania silnika wielotłokowego promieniowego, którego tłoki współpracują z bieżnika o kształcie krzywki wielokrotnej, podobnie jak silnik przedstawiony na rysunku 6.6.
Inne rozwiązanie silnika promieniowego o stałej chłonności i zmiennym kierunku obrotów pokazano na rysunku 6.8. Bieżnia tłoków w postaci walca ustawiona jest mimośrodowo w stosunku do wałka wyjściowego silnika. Tłoki robocze wykonują jeden cykl pracy w czasie jednego obrotu wału. Silnik charakteryzuje się dużym momentem obrotowym.
Rysunek 6.9 przedstawia zasadę działania silnika obiegowo-krzywkowego (SOK), którego przestrzeń roboczą tworzą: kadłub 1 mający wewnątrz zarys zbliżony do kwadratu z uzębieniem wewnętrznym, wirnik 2 o trójkątnym
181