końcach linii: jeden ładuje cegły na transporter, drugi odbiera je na końcu rafmy.
Zabawa: Robotnik stojący przy cegłach zapowiada: „Puścić taśmą w ruch" — i jednocześnie wyznacza kolejno cegiełki, które biegną wzdłuż taśmy (między ustawionymi dziećmi), aż do jej końca, gdzie drugi robotnik odbiera je i ustawia. Dzieci stojące na brzegu taśmy klaszczą rytmicznie i nadają tempo posuwania się cegiełek. Po kilku biegach następuje zmiana rói i zabawę powtarzamy od początku.
19. Poznaj swój kolor!
Przybory: Szarfy w 4 kolorach, 4 krążki w tych samych kolorach i małe chorągiewki do dawania sygnałów.
Przygotowanie: Wyznaczenie 2 linii równoległych, w odstępie kilku kroków. Na jednej ułożone krążki w takiej odległości, żeby dzieci nie przeszkadzały sobie w czasie biegu. Na drugiej linii, naprzeciwko miejsc wyznaczonych krążkami, stają dzieci, ustawione według kolorów szarf, w kolejkach (rzędach).
Zabawa: Nauczycielka stojąc naprzeciwko dzieci, ale poza linią krążków, trzyma w ręce cho-cUietl
rągiewkę. Kióry kolor ona pokaże, ten biegnie do linii naprzeciwko, okrąża swój krążek i wraca na miejsce. Prowadząca może równocześnie pokazać 2 lub 3 kolory, albo taką chorągiewkę, jaka nie ma odpowiednika w szarfach rozdanych dzieciom.
20. Samoloty
Przybór y: 4 kolory szarf lub 4 rodzaje znaczków.
Przygotowanie: Wyznaczenie hangarów
i rozmieszczenie w nich samolotów według kolorów szarf lub znaczków.
Zabaw u: Na sygnał prowadzącej lotnicy zapuszczają motory. Okręcając przed sobą młynka rękami naśladują warkot motoru. Potem biegną z rozłożonymi ramionami omijając się zręcznie aby nie zderzyć się w locie. Na zapowiedź: „Lotnicy wracać!” — samoloty kierują się do swoich hangarów. Wygrywa ta grupa, która najszybciej wróciła, najsprawniej się ustawiła i nie zepsuła żadnej maszyny (nie zderzyła się w locie).
21. Karuzela
Przygotowanie: Na środku sali ułożona w duże koło linka z przywiązanymi wstążeczkami, rozmieszczonymi w odległości 0.5 m jedna od drugiej. Dzieci stoją kołem w odległości 2—3 kroków od linki.
Zabawa: Nauczycielka daje hasło: „Kto szybciej”. Dzieci podbiegają do linki-karuzeli. Kto wsiadł (stanął między dwiema szarfami), ten jodzie na karuzeli. Kto nie zdążył, nie znalazł miejsca, pojedzie następnym razem. Nauczycielka podaje rytm (początkowo wolno) do marszu — karuzela rusza. Później uderza w tamburino coraz szybciej — karuzela obraca się szybko (dzieci biegają). Należy często zmieniać rytm i kierunek
81
<l — Wychowanie...