PwTiR036

70 Rozdział 3

marszałka województwa. Tak samo jak wcześniej CRZ, omawiana Centralna Ewidencja posługuje się terminem „podmioty turystyczne” na oznaczenie przedsiębiorców wpisanych do tej ewidencji, chociaż termin ten nie występuje w ustawie o usługach turystycznych.

Według danych na dzień 1 sierpnia 2007 r. w Centralnej Ewidencji było wpisanych 2789 podmiotów turystycznych, chociaż niecałe trzy lata wcześniej było ich o prawie 700 więcej. Można więc mówić o tendencji spadkowej, ale została ona zahamowana, gdyż w ciągu ostatniego 1,5 roku przybyło ok. 200 takich podmiotów. Generalnie należy oczekiwać, że liczba przedsiębiorców wpisanych do Centralnej Ewidencji będzie nadal stopniowo maleć w zawiązku z procesami konsolidacyjnymi na rynku turystycznym oraz z powodu zaostrzonych wymagań zakładów ubezpieczeń i banków przy udzielaniu zabezpieczeń finansowych. Prawie 71% tych podmiotów turystycznych to osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą. Z innych zaś form prawnych w znaczącym zakresie jest wykorzystywana tylko forma spółki z o.o., gdyż podmiotów działających w tej postaci było na wskazany dzień 523, czyli prawie 19%.

Z omówioną funkcją Centralnej Ewidencji wiąże się spełniana przez tę ewidencję funkcja kontrolna. Rezultatem działań kontrolnych ministra właściwego do spraw turystyki oraz marszałków województw są odpowiednie zmiany w Centralnej Ewidencji wynikające z wykreślenia z urzędu niektórych przedsiębiorców z tej ewidencji.

Szczególnie ważna jest niewątpliwie funkcja informacyjna Centralnej Ewidencji. Wynika ona z uznania danych wpisanych do tej ewidencji za ważne z punktu widzenia potencjalnych klientów i kontrahentów przedsiębiorców, którzy uzyskali wpis do rejestru organizatorów turystyki i pośredników turystycznych. Niestety w ustawie o usługach turystycznych nie ma ustalenia o jawności omawianej ewidencji i kwestie te reguluje jedynie wskazane wyżej rozporządzenie z 2005 r. Deklaruje ono jawność tej ewidencji, ale w istocie jest to tylko ograniczona jawność formalna. Każdy może żądać udzielenia informacji objętych wpisem do Centralnej Ewidencji przez złożenie zapytania w dowolnej formie w odniesieniu do konkretnych przedsiębiorców. Może to być forma telefoniczna, pisemna lub elektroniczna. Ta ostatnia była dotychczas realizowana poprzez powszechny dostęp do strony internetowej Departamentu Turystyki Ministerstwa Gospodarki: www.turystyka.crz.gov.pl Właśnie formy zautomatyzowane, wykorzystujące dostęp do Internetu, mają w tej dziedzinie największą przyszłość.

Warto podkreślić, że tylko marszałkowie województw mają prawo dostępu do pełnych danych omawianej Centralnej Ewidencji. Nie jest wyraźnie określony zakres tych danych, które mogą być udostępniane jednostkom turystycznego samorządu gospodarczego i organizacjom konsumenckim. Wciąż jest utrzymywane ograniczenie w postaci anonimowości informacji zbiorczych z tej ewidencji udzielanych do celów naukowo-badawczych, co pozostaje w sprzeczności z ustaleniem Konstytucji RP, gwarantującym prawo obywatela do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej, oraz z przepisami ustawy o dostępie do informacji publicznej 2001 r., przyznającymi każdemu prawo wglądu do dokumentów urzędowych.

Funkcjonowanie Centralnej Ewidencji jest jednym z najbardziej dostrzegalnych efektów działania ustawy o usługach turystycznych. Codziennie wpływa do tej ewidencji wiele zapytań od potencjalnych klientów i kontrahentów, dotyczących legalności funkcjonowania określonych organizatorów turystyki i pośredników turystycznych oraz wysokości posiadanych przez nich zabezpieczeń finansowych. W konsekwencji Centralna Ewidencja - podobnie jak poprzednio CRZ - przyczynia się znacząco do budowania zaufania do przedsiębiorców działających na rynku usług turystycznych w Polsce.

3.4. Zakres i skutki prawne kontroli działalności regulowanej w dziedzinie turystyki

Przewidziany w ustawie o s.d.g. ogólny obowiązek kontroli spełniania przez przedsiębiorcę warunków wymaganych do wykonywania działalności regulowanej jest realizowany w szczególności przez organ prowadzący rejestr danej działalności. Przy tym należy odpowiednio stosować przepisy tej ustawy dotyczące kontroli koncesjonowanej działalności gospodarczej. W konsekwencji organ prowadzący rejestr działalności regulowanej jest uprawniony do kontroli w zakresie:

•    zgodności wykonywanej działalności gospodarczej z wpisem do rejestru działalności regulowanej, co niewątpliwie obejmuje również zbadanie zgodności ze stanem faktycznym złożonego przez przedsiębiorcę oświadczenia o spełnieniu wymaganych ustawowych warunków;

•    przestrzegania warunków wykonywania działalności gospodarczej;

•    obronności lub bezpieczeństwa państwa oraz ochrony bezpieczeństwa lub dóbr osobistych obywateli.

Ponadto ustawa o s.d.g. wyznacza rodzaje czynności kontrolnych, do których są uprawnione osoby upoważnione przez organ prowadzący rejestr działalności regulowanej. Uprawnienie to obejmuje w szczególności:

•    wstęp na teren nieruchomości, obiektu, lokalu lub ich części, gdzie jest wykonywana działalność regulowana, w dniach i w godzinach, w których ta działalność jest lub powinna być wykonywana;

•    możliwość żądania ustnych lub pisemnych wyjaśnień, okazania dokumentów lub innych nośników informacji oraz udostępnienia danych mających związek z przedmiotem kontroli.