PwTiR131

260 Rozdział 9

•    uiszczenie należności za usługi hotelarskie oraz usługi uzupełniające, chyba że opłaty z tych tytułów jest zobowiązany pokryć podmiot, który zawarł umowę hotelową na rzecz danego gościa hotelowego;

•    niezwłoczne zawiadomienie utrzymującego hotel lub podobny zakład o szkodzie w postaci utraty lub uszkodzenia rzeczy wniesionych do tego rodzaju obiektu przez gościa hotelowego.

9.8. Umowa o świadczenie usług nieuregulowanych odrębnie w zastosowaniu do działalności hotelarskiej

W działalności hotelarskiej występują nieraz takie sytuacje, gdy na rzecz gości hotelowych są świadczone usługi polegających na dokonaniu czynności faktycznych, co nie podlega bezpośrednio pod przepisy kodeksowe o zleceniu ani przepisy dotyczące innych określonych ustawowo typów umów o świadczenie usług. Jako przykłady tego rodzaju usług można podać zorganizowanie opieki nad dziećmi gości hotelowych, budzenie, zamówienie taksówki, udzielanie informacji turystycznych, czy zorganizowanie rozgrywek sportowych lub imprez rekreacyjnych dla gości hotelowych.

Wydaje się, że do omawianej grupy usług należy też zaliczyć ushigi hotelowej centrali telefonicznej, umożliwiające gościom hotelowym korzystanie z zamiejscowych i miejscowych rozmów telefonicznych, połączeń faksowych, czy internetowych. Takie pośrednictwo wiąże się zazwyczaj z doliczaniem zwłaszcza przez hotele wyższych kategorii marży przekraczającej często nawet o 100 lub 200% wysokość opłat pobieranych przez operatorów telekomunikacyjnych. Charakter działania przedsiębiorcy hotelarskiego jako takiego pośrednika, a tym bardziej wysokość i samo stosowanie tego rodzaju marż to sprawy dyskusyjne. Problemy te są pomijane w specjalistycznych opracowaniach z tej dziedziny. Straciły one na znaczeniu w wyniku rozwoju telefonii komórkowej oraz coraz częstszego udostępniania gościom hotelowym nieodpłatnego dostępu do Internetu, co ma znaczenie marketingowe.

Wskazane wyżej usługi polegające na określonych czynnościach faktycznych mogą być świadczone w ramach umowy hotelowej albo na podstawie odrębnie zawartych umów. Zgodnie z art. 750 k.c. znajdują wówczas odpowiednie zastosowanie przepisy kodeksowe o zleceniu. Oznacza to konieczność uwzględnienia cech specyficznych sytuacji, w których takie czynności faktyczne są wykonywane. Zawierane wówczas umowy są określane jako umowy o usługi podobne (zbliżone) do zlecenia i mogą mieć charakter zarówno odpłatny, jak też nieodpłatny. Stosowanie do nich przepisów o zleceniu wywołuje nieraz wątpliwości, gdyż czasem taka umowa o usługi ma więcej cech analogicznych do określonej umowy nazwanej innej niż zlecenie.

Do omawianych umów o świadczenie usług nieuregulowanych odrębnie znajduje odpowiednie zastosowanie przepis kodeksowy przewidujący, że zlecenie obejmuje umocowanie do wykonania czynności w imieniu dającego zlecenie. Umowa może w tej kwestii stanowić inaczej. Właśnie z umowy lub z okoliczności wynika najczęściej, że takie umowy zawierane przez przedsiębiorców hotelarskich są nieodpłatne, chociaż kodeksowe zlecenie jest z reguły odpłatne. Skoro forma umowy zlecenia może być dowolna i w praktyce często dochodzi do jej zawarcia w sposób dorozumiany, to ten brak szczególnych wymagań w tym zakresie odnosi się również do formy umów o świadczenie usług nieuregulowanych odrębnie.

Również analogicznie przy tego typu umowach występuje element koniecznego zaufania do rzetelności i racjonalności działania zleceniobiorcy. Zasadą jest, że przyjmujący zlecenie tylko wyjątkowo może powierzyć jego wykonanie osobie trzeciej. Odstępstwa od tej reguły może przewidywać umowa albo też mogą one być skutkiem istniejącego zwyczaju lub konieczności spowodowanej przez okoliczności. Wiąże się z tym obowiązek przyjmującego zlecenie informowania zleceniodawcy o przebiegu sprawy i złożenia sprawozdania po wykonaniu zlecenia.

Warto też wspomnieć o przepisie kodeksowym, który może posłużyć przyjmującemu zlecenie do domagania się zwrotu wydatków poczynionych w celu należytego wykonania zlecenia. Jednak w praktyce hotelarskiej raczej nie ma takiego zwyczaju domagania się zwrotu wskazanych wydatków i np. z reguły nie żąda się zwrotu kosztów rozmów telefonicznych związanych z zamówieniem taksówki na życzenie gościa hotelowego. Ponadto trzeba zaznaczyć, że dający zlecenie może je wypowiedzieć w każdym czasie. Odwołanie przez gościa hotelowego budzenia, czy zamówionej przezeń taksówki może posłużyć za dobry przykład takiego wypowiedzenia omawianej umowy o usługi zbliżone do zlecenia.

9.9. Umowa o korzystanie z kempingu

Kemping to jeden z rodzajów obiektów hotelarskich. Nowelizacja ustawy

0    usługach turystycznych dodała w 2004 r. angielską nazwę „camping" do ustawowej definicji takiego obiektu. Było to całkiem zbędne, gdyż termin „kemping" jest od dawna przyjęty w Polsce. Niezbyt wielu cudzoziemców korzysta z polskich kempingów, które zresztą i bez zmiany ustawy mogły być oznaczane dodatkowo nazwą „camping".

Kemping jest szczególnym obiektem hotelarskim. Definicja ustawowa zawiera ustalenie, że jest to obiekt strzeżony, umożliwiający nocleg w namiotach

1    przyczepach samochodowych, domkach turystycznych lub innych obiektach stałych, oraz przyrządzanie posiłków’ i parkowanie samochodów. Oparte na