Scan10094

mieści się w określonym w doniesieniach wybieranych energii, które są skuteczne zym i kolejnych wyładowaniach dwufazo-może być dostarczona przez każdy aktualnie defibrylator klasyczny.

rwsze wyładowanie jest nieskuteczne, dru-jne wyładowania powinny mieć stałą lub cą wartość energii (150-360 J), w zależno--żytego urządzenia. Jeśli osoba wykonująca cję nie zna zakresu skutecznych energii enia dwufazowego i energia o standardowej 200 J została dostarczona w trakcie pierw-wyładowania, należy zastosować albo taką sa-wyższą dawkę energii dla drugiego i kolej-dowań w zależności od możliwości tech-urządzenia.

ĄCE MIGOTANIE KOMÓR

defibrylacyjny powróci po skutecznej defi-z lub bez ROSC), następne wyładowanie na-onać taka wartością energii, która poprzed-skuteczna.

defibrylacji powinna być wykonana bez nara-nków zespołu resuscytacyjnego. Należy na mokre przedmioty w otoczeniu lub wilgot-ie — powinno się wytrzeć do sucha klatkę pacjenta przed wykonaniem defibrylacji, osoba nie powinna mieć bezpośredniego lub nego kontaktu z pacjentem. W trakcie wyłado-wolno trzymać zestawu do przetaczania jb dotykać łóżka pacjenta. Osobie wykonują-/lację nie wolno dotykać jakiegokolwiek *u powierzchni elektrod, a żel ułatwiający ictwo nie może rozlewać się po powierzch-piersiowej. Użycie podkładek żelowych a ryzyko porażenia, dlatego należy ich uży-tylko jest to możliwe. Osoba obsługująca tor musi upewnić się, że nikt nie dotyka pa-zanim wykona wyładowanie.

CZNE UŻYCIE TLENU PODCZAS LACJI

'erze wzbogaconej tlenem iskrzenie w sku-kładnego przyłożenia łyżek defibrylatora mo-crzyczyną pożaru. Istnieje kilka doniesień ;h wywołanych w ten sposób, a większość skończyła się poważnym poparzeniem pacjen-pożaru w trakcie defibrylacji może być izowane przez zachowanie następujących ostrożności:

• Zdejmij pacjentowi maskę tlenową lub wąsy tlenowe i odsuń je na odległość co najmniej 1 metra od jego klatki piersiowej (ryc. 8.5).

Ryc. 8.5. Usunięcie maski tlenowej przed wykonaniem defibrylacji

•    Pozostaw worek samorozprężalny podłączony do rurki intubacyjnej lub innych przyrządów służących do wentylacji. Worek połączony z rurką intubacyjną nie powoduje zwiększenia stężenia tlenu w strefie defibrylacji nawet przy stosowaniu przepływu tlenu 15 l/min. Alternatywnie odłącz worek samorozprężalny od rurki intubacyjnej (lub innych przyrządów takich jak maska krtaniowa, Combitu-be lub rurka krtaniowa) i odsuń na odległość co najmniej 1 m od klatki piersiowej pacjenta w trakcie wykonywania defibrylacji.

•    Jeśli pacjent podłączony jest do respiratora na przykład na sali operacyjnej lub na oddziale intensywnej opieki medycznej, pozostaw zamknięty układ respiratora podłączony do rurki intubacyjnej, o ile uciskanie klatki piersiowej nie przeszkadza w dostarczaniu odpowiedniej objętości oddechowej. W tej sytuacji respirator jest zazwyczaj zastąpiony wentylacją za pomocą worka samoroz-prężalnego, który można pozostawić połączony

z układem lub rozłączyć i odsunąć na odległość co najmniej 1 m. Jeśli rury respiratora są odłączone, upewnij się, że znajdują się co najmniej 1 m od pacjenta, lub co bardziej bezpieczne, wyłącz respirator. Nowoczesne respiratory po rozłączeniu generują masywny strumień tlenu. W czasie normalnego użytkowania, kiedy respirator jest podłączony do rurki intubacyjnej, tlen z respiratora jest wydalany przez główny zawór z dala od strefy defibrylacji. Pacjenci na oddziale intensywnej opieki medycznej mogą być zależni od wentylacji

ALS 91

Europejska Rada Resuscytacji