ScanImage16

Ajas

⁵⁷⁰ Cnej Eriboi; niech ono tam będzie Ich sędziwości podporą do zgonu.

A broni mojej niech jacyś sędziowie Ni mój krzywdziciel nie śmieją wyznaczyć W nagrodę pośród zawodów Achajom.

⁵⁷⁵ Lecz ty mój puklerz mocny, siedmioskóry Chwyć, rękojeścią zataczaj ozdobną,

Bo przecież imię od tarczy masz srogiej; (Inne zaś bronie wraz ze mną pogrzebią. Lecz co najprędzej już bierz to pacholę ⁵⁸⁰ I zawrzyj namiot, i łez tu przed ludźmi Nie roń; zbyt skłonną do żalów niewiasta. Ukryj się chyżo; gdy ranie trza cięcia, Niemądrym lekiem są płacz i zaklęcia.

PRZODOWNIK CHORU

Straszą mnie słowa twoje zbyt gwałtowne, ⁵⁴⁵ A nie dogadza mi język twój ostry.

TBKMESSA

Ajasie, panie mój, cóż ty zamierzasz?

AJAS

Nie śledź, nie badaj! Przystoi ci spokój.

TEKMESSA

Lecz ja się trwożę; na bogów, na dziecko Błagam cię, abyś nas przecie nie zdradził.

⁵⁹⁰ Zbyt się naprzykrzasz; czyż nie wiesz, że względy Już wobec bogów mnie żadne nic wiążą?

TEKMESSA

Przemawiaj zbożnie!

Mów temu, co słucha.

TKKMESSA

Ty więc nie słuchasz?

Już gadasz zbyt wiele.

TKKMESSA

Bom, panie, w trwodze.

AJAS

Zawrzyjcie ją zaraz!

TEKMESSA

Wzrusz się, na bogów.

AJAS

Twój sąd się omyli,

Jeśli chcesz jeszcze mną rządzić w tej chwili. Ajas z Tekmessą i dzieckiem wraca do namiotu.

O przesławna Salamino,

Co błoga mieszkasz gdzieś wśród morskiej fali, Chwały twe bujnie między ludźmi słyną.

A ja nieszczęsny od roków już dali,

W skwarnych i mroźnych miesiącach, tu leże Pod Troją dzierżę

I, wiekiem znękan, śnię grozę u kresu,

Iż w straszny, ciemny kraj wstąpię Hadesu.

Zaś Ajas, który mi druhem,

Jeszcze przymnaża mi troski i znoju,

Bo obłęd boży zawładnął mu duchem.

59