SDC11766 (2)

55.    U Eukaryola, w odróżnieniu od Pro-karyota:

A)    są mniejsze rybosomy,

B)    DNA jesl dwuniciowy, kolisty, przyczepiony do błony komórkowej,

C)    istnieją trzy odrębne, wyspecjalizowane pplimerazy RNA zależne od DNA,

D)    m-RNAnie zawierająnakoricu 3'poli-A,

E)    m-RNA są policistronowe.

56.    Prawdziwe są zdania:

A) 1 i 2, B) 1 i 3, C) 2 i 3, D) tylko 3,

£) wszystkie.

Rybosomy u Eukaryola zbudowane są z:

1. rybonukleoprolein,

2 dwóch podjednosłek: mniejszej i większej,

3. deoksyrybonukleoprolęin.

57.    Fałszywe jest zdanie:

Rybosom:

A)    zawiera białko zasadowe

B)    zawiera zarówno wysokocząsłecz-kowy jak i niskocząsleczkowy RNA,

C)    istnieje w komórce nawet wówczas, gdy nie zachodzi w niej translacja,

D)    zawiera szereg enzymów, jak peptydy-lotransierazę i translokazę peptydy-tową,

E)    rozpoznaje (mniejszą podjednostką)

‘ sekwencje w pobliżu „czapeczki" na

końcu 5’ eukariotycznego m-RNA oraz RNA niektórych wirusów.

58.    W tworzeniu polisomów bierze udział:

A)    białko hislonowe,

B)    t-RNA,

C)    m-RNA,

D)    Hn-RNA,

Ej DNA.

59.    Prawdziwe są zdania:

A) 1 i 2, B) I i 3. C) 2 i 3, D) tylko 3,

E) . wszystkie.

Aktywacja aminokwasów:

1.    odbywa się w cyloplazmie,

2.    przebiega z udziałem syntetazyamino-acylo-lflNA,

3.    wymaga GTP jako źródła energii.

60. W czasie aktywacji aminokwasu reszta aminoacylowa łączy się z j-RNA poprzez wolną grupę-OH:

A) \węgla 2* guanozyny w pętli anłykodo-

nu,

B)    kwasu ortofosforowego, .

C)    węgła 3* cytydyny końca CCA,

D)    węgla 3' adenozyny końca 3*.

£) węgla 3’ adenozyny końca 5*.

61.    Aktywacja aminbkwąsu w biosyntezie białka polega na:

A)    dekarboksylacji aminokwasu,

B)    przyłączeniu aminokwasu do biotyny przy udziale ATP,

C)    powstaniu wiązania bezwodnikowego pomiędzy resztą aminoacylową a AMP,

D)    powstaniu wiązania wysokoenergetycznego pomiędzy aminokwasem a antykodonem odpowiedniego l-RNA,

E)    przyłączeniu aminokwasu wiązaniem wysokoenergetycznym do koenzymu A, czyli wytworzeniu aminoacylo-CoA.

62.    Kod genetyczny jest trójkowy. Oznacza to, że:

A)    przy udziale trzech różnych m-RNA syntetyzuje śię jeden łańcuch polipep-tydowy,

B)    jeden m-RNA koduje trzy aminokwasy,

C)    jeden nukleotyd w m-RNA koduje trzy aminokwasy,

D)    trzy dowolne, kolejne nukleotydy w DNA kodują jeden aminokwas,

E)    trzy kolejne nukleotydy w m-RNA kodują-jeden aminokwas.

63.    Prawdziwe są zdania:

A) 1 i 2, B) 1 i 3, C) 2 i 3, D) tylko 3, '

E) wszystkie.

1.    Współzależność pomiędzy sekwencją zasad m-RNA, a sekwencją aminokwasów w białku nazywa się kodem genetycznym.

2.    Aminokwasy kodowane są przez grupy trzech ńukleotydów zwana kodonaąii.

3.    Każdy aminokwas kodowany jest tylko przez jeden, wyraz kodu. •

64.    Prawdziwe są zdania: .

A) 1 i 2, B). 1 i 3, C) 2 i 3, D) tylko 3,

E) wszystkie.. .

1.    Określenie, że kod genetyczny jest zdegenerowany oznacza, że dla jednego aminokwasu istnieje kilkakodonów,

2.    Dany kodon koduje tylko jeden aminokwas.

3.    Kod genetyczny jest również niezacho-dzący i uniwersalny,

65.    Prawdziwe są zdania:

A) 1 i 2, B) 1 i 3, C) 2 i 3. D) tylko 3,

E) wszyslWe.

1.    Większość aminokwasów kodowana jesl przez więcej niż jeden kodon.

2.    Dlatego kod genetyczny .jest „zdegenerowany". .

3.    K°ó genetyczny jest „bezprzecinko-wy«, łzn. wszystkie kodony w m-RNA kodują aminokwasy.

66.    Prawdziwe są zdania:

A) 1 i 2, B)' 1 i 3, P| 2 i 3, D) tylko 3,

E) wszystkie,:    T ;    , A.

1.    Kodopy nopsensowne w m-RNA utworzone śą przez nietypowe zasady, np. hipoksantynę.

2.    Zasady kodonu sąkomplęmenlame do zasad an ty kodorióW.Y

3.    Dzięki lej komplemeptąrności następuje przyłączenie aminoacylo-tRNAdo określonego kodonu na m-RNA.

67.    Antykodon składa się z:

A) jednej cząsteczki m-RNA,

0) jednej cząsteczki t-RNA,

C)    trzech kolejnych nukleotydów w t-RNA, komplementarnych do kodonu w m-RNA,

D)    trzech kolejnych nukleotydów w. m-RNA, komplementarnych do kodonu DNA,

E)    trzech końcowych nukleotydów pCpCpA w l-RNA.

68.    Prawdziwe są zdania:

A) 1 i 2. B) 1 i 3. C) 2 i 3, D) tylko 3,

E) wszystkie.

1.    Transkrypcja to proces przepisywania informacji genetycznej z m-RNA na sekwencję aminokwasów w białku.

2.    Translacja jesl procesem zachodzącym na rybosomach.

3.    Proces translacji odbywa się m.in. z udziałem m-RNA i odpowiednich ami-noacylo-tRNA..

69.    Prawdziwe są zdania:

A) 1 i 2, B) 1 i 3, C) 2 i 3, D) tylko 3.

E) wszystkie.

1.    Translacja to enzymatyczna poli-mery-zacja u aktywowanych monorybonukle-otydów w uporządkowanej kolejności.

2.    Substralem dla procesu transkrypcji są rybonukleozydo-5’-trifosforany takie, jak: ATP, GTP, CTP i UTP.

3.    U Prokaryola enzymem odpowiedzialnym za proces transkrypcji jest po-limeraza RNA zależna od DNA, zbudowana z kilku podjednostek.

70.    W translacji bierze udział:

A) jeden, B) dwa, C) trzy, D) cztery,

E) pięć składników:

1.    l-RNA,

2.    polimeraza RNA,

3.    m-RNA,

4.    ATP,

5.    GTP.

71.    Prawdziwe są zdania:

A) 1 i 2, B) 1 i 3, C) 2 i 3. D) tylko 3,

E) wszystkie.

1.    Biosynteza białek odbywa się stopniową poprzez przyłączenie pojedyń-czych aminokwasów.

2.    W wiązaniu aminot^f/Su ze swoistą dla niego cząsteczką N^NA uczestniczą enzymy zwane syntetazami aminoacy-lo-t-RNA.

3.    Na syntezę aminoacylo-tRNA zostają zużyte trzy wysokoenergetyczne wiązania fosforanowe.

72.    Fałszywe jesl zdanie:

U Prokaryola:

A)    translacja rozpoczyna się od utworzenia kompleksu inicjującego 30 S,

B)    nowo powstający łańcuch polipepty-do wy zaczyna się od formylometioniny,

C)    miejsce aminokwasu w syntetyzowanym łańcuchu rozpoznawane jest przez aminokwas przyłączony do r-RNA,

D)    jedną cząsteczkę m-RNA może odczytywać równocześnie wiele rybosomów,

E)    wiele białek powstałych w wyniku translacji m-RNA ulega modyfikacjom posttran stacyjnym.

73.    t-RNA inicjujący proces translacji posiada antykodon:

A)    U AC,

B)    TAC.

C)    AUG,

D)    U AU,

E)    CUG.

74.    Nie lest modyfikacją postlransla-cyjną:

A)    fosforylacja białek pod wpływem kinaz białkowych,

B)    melyłacją białek,

C)    ograniczona proleoliza, np. prokola-genu,

D)    połączenie pierwszego aminoacylo-tRNA z kodonem m-RNA,

E)    tworzenie mostków S-S.

75.    Najmniejszą jednostką ulegającą mutacji jest:

A)    komplementarna para nukleotydów,

B)    chromosom,

C)    dinukleotyd,

D)    gen.

E)    kodon.

15