W napędach posuwowych obrabiarek sterowanych numerycznie znajdują zastosowanie także elektryczne silniki skokowe (zwane też krokowymi) oraz elektrohydrauliczne silniki skokowe, składające się z silnika skokowego elektrycznego i wzmacniacza mocy', często hydraulicznego.
Silniki skokowe ze względu na swoje mało korzystne charakterystyki eksploatacyjne, jak mały moment i moc, mają ograniczone zastosowanie do obrabiarek małych, lekkich lub do realizacji ruchów ustawczych, np. wysuw wytaczadła na określoną średnicę. Z drugiej strony, silniki skokowe zastosowane w napędach posuwu nie wymagają układów pomiarowych położenia i prędkości, a tym samym obwodów sprzężenia położeniowego i prędkościowego, ponieważ ich budowa i zasada działania gwarantują zrealizowanie zadawanych (przez układ sterowania) przemieszczeń, z dokładnością do jednej działki elementarnej. Napędy z silnikami skokowymi mają więc bardzo uproszczone obwody sterująco--regulacyjne, a przez to są tańsze. Jednakże sama konstrukcja silników skokowych i sterowania nimi jest dosyć złożona, przez co są droższe niż silniki konwencjonalne o działaniu ciągłym.
Silniki skokowe ze względu na budowę i istotę działania zalicza się do napędów o działaniu dyskretnym. Układ sterowania tych silników generuje ciąg impulsów wg zasady: jeden impuls odpowiada przemieszczeniu o jedną działkę elementarną (obrót wałka o elementarny kąt), całkowite przemieszczenie jest wprost proporcjonalne do liczby dostarczonych impulsów sterujących, a prędkość silnika (średnia prędkość na długości jednego kroku) jest proporcjonalna do częstotliwości wygenerowanych impulsów sterujących. Oznacza to także, że o jakości działania silnika skokowego decyduje układ: sterowanie impulsowe-silnik skokowy.
Do najważniejszych właściwości eksploatacyjnych silnika skokowego zalicza się:
— 114