skanowanie0054 (14)

włoska, do wartości mniejszej niż ta. jaka jest niezbędna, aby proces ten się rozpocznij Jest warte podkreślenia, że ektopowe pojawianie się włosków w mutantach try Arabi-dopsis dotyczy nie tylko epidermy, lecz również warstw subcpidermalnych. Przyp ten sugeruje, że być może podobny mechanizm odpowiada za wspomniany wcze efekt pojawiania się komórek o fenotypie epidcrmalnym we wnętrzu łodygi Sala.

Manipulacje systemem odpowiedzialnym za zdolność wytwarzania włosków czy też kolców (wytwory epidermy) u roślin prowadzą do powstawania np. futerkowych pomidorów czy bezkolcuwych jeżyn. Jeżyna odmiany Thomlcss Evcrgreen' jest chimerą o zmutowanej warstwie Lj. Zbyt mocno przycięta w ogrodzie tworzy kolczaste odrosw. Są one inicjowane wewnętrznie w korzeniach - w perycyklu. a więc w warstwie komórek, które nie są zmutowane.

Odmienne różnicowanie się blisko położonych komórek przedstawia się szczegół nic atrakcyjnie w segmentach wtórnych wzoru radialnego, generowanych przez kam-bium. Prawie nic nie wiadomo o uwarunkowaniach genetycznych tego procesu. Specyfi kacja losów komórek rozpoczyna się już w strefie kambium, gdzie komórki macierzyste pochodne inicjałów kambialnych, są wprowadzane na rozmaite ścieżki różnicowania! w miękisz, w różnego typu elementy przewodzące i wzmacniające. Komórki leżące tuż obok siebie, zarówno należące do tego samego rzędu radialnego, czyli pochodne tego samego inicjału, jak i połączone ścianami radialnymi - pochodne inicjałów sąsiadujących ze sobą bocznic, mogą realizować całkowicie odmienne programy rozwojowa Badania immunocytochemiczne architektury cyloszkieletu tubulinowego w komórkach różnicującego się flocmu pokazały bardzo szybkie wykształcanie rozmaitych wzoró^ rozmieszczenia MT korowych (rys. 15-21).

Rys. 15-21. Wzoy cytrw?k sialu tubulinowego v%* różnicujących się komórkach strefy karrblum kamfo (A) Przyszłe pasmo komórek miękiszowych. (B) Przyszły dioblas: komórka olejowa. (C) Przyszłe wtó

W komórkach przyszłej parenchymy układy MT mają charakter falisty, zaś w mórkach przyszłych włókien hclikalny. W pierwszym przypadku kolejnym eta różnicowania jest podzielenie prozenchymatycznoj komórki macierzystej flocmu kilka komórek mniej więcej izodiametrycznych, tworzących pasemko parenchymy osii wej. W pasemku tym, w konsekwencji falistego układu MT komórki macierzystą kolejne komórki sąsiadujące ze sobą osiowo mogą mieć przeciwny kierunek układ