stronaW (2)

57

Właściwości i skład

Ryby potrafią odkładać w swoim ciele różne metale, np. srebro, chrom czy nikiel. Niestety, znane są również przypadki, gdy za sprawą człowieka do morza dostawały się duże ilości trujących metali ciężkich i przechodząc przez kolejne ogniwa łańcucha pokarmowego gromadziły się w tkankach ryb. W wyniku tego ryby nie nadawały się później do spożycia. Miedź, która w niewielkich ilościach także występuje w wodzie morskiej, jest stosowana w akwarystyce do leczenia ryb. Jednak dla wszystkich bezkręgowców leczenie miedzią skończyłoby się ich śmiercią (patrz podrozdział „Choroby zwierząt”).

W wodzie morskiej odnajdziemy również pierwiastki i gazy, które występują w bliskiej powierzchni wody warstwie powietrza. W zależności od temperatury wody, stężenie tlenu wynosi tu nawet do 8,5 mg/1.

Dwutlenek węgla występujący w wodzie morskiej jest najczęściej rozpuszczony w formie wodorowęglanu. Stężenie tego gazu jest uzależnione od wartości pH wody i jest ono niezwykle ważne dla roślin przeprowadzających fotosyntezę. W normalnych warunkach wzrost glonów i traw morskich nie jest ograniczany zawartością CO, w wodzie, ponieważ najczęściej gaz ten jest obecny w wystarczająco dużych ilościach. Pozostałe gazy, które tworzą powietrze atmosferyczne, m.in. azot i kilka różnych gazów szlachetnych, nie będą już miały dla nas większego znaczenia. Czasami obieg azotu odgrywa jednak dość ważną rolę w procesie filtracji (patrz strona 36).

Oczywiście, w wodzie morskiej występują również rozpuszczone substancje organiczne. Jednak ich ilości są stosunkowo małe i z trudem można je w niej wykryć. Należą do nich węglowodany, aminokwasy, kwasy tłuszczowe i wiele innych. Znaczenie tych substancji w ekosystemie mórz jest jeszcze niejasne.

Wielu początkujących akwarystów uważa, że wytwarzanie wody morskiej jest najtrudniejszym zadaniem akwarystyki morskiej. Mimo licznych składników wody ten problem praktycznie już nie istnieje, ponieważ na rynku pojawiły się świetne mieszanki soli, które pozwolą nam wyprodukować wodę morską pozbawioną jakichkolwiek wad.

Stężenie soli wpływa na przewodnictwo elektryczne i gęstość wody

Stężenie soli w wodzie morskiej można mierzyć na kilka sposobów. Najdokładniejszy z nich polega na pomiarze chlorojonowo-ści, tzn. stężenia jonów chloru, za pomocą miareczkowania. Jednak osiągana dzięki tej metodzie dokładność nie jest konieczna dla naszych potrzeb, a poza tym przeprowadzenie takich pomiarów byłoby zbyt kłopotliwe.

Druga metoda polega na pomiarze przewodnictwa elektrycznego wody morskiej, które podaje się w milisimensach na centymetr (mS/cm). Tabela na następnej stronie pokazuje powiązania między zmierzoną wartością przewodnictwa, stężeniem soli (zasolenie w promilach w temp. 25°C) a gęstością wody (kg/1). Wszystkie wyniki uzyskano w tej samej temperaturze odniesienia. W praktyce podczas pomiarów nie musimy za każdym razem uwzględniać temperatury wody, ponieważ używane do tego urządzenia najczęściej potrafią to robić same.

Pomiar jest bardzo dokładny, chociaż stosunkowo drogi. Dlatego w akwarystyce większą popularnością cieszą się pomiary gęstości wody za pomocą areometru. Areometr pływając na powierzchni wody, zanurza się w niej na określoną głębokość, która jest uzależniona od jej gęstości (stężenia soli). Na

Odczyt gęstości wody w akwarium za pomocą areometru

i