I
Siad ugięty. Ręce w górze.
Wspótćwiczący stoi z tytu. w wy kroku.
opierając kolano nogi wykrocznej na szczycie kifozy piersiowej partnera i dtońmi trzyma ręce partnera poniżej stawów łokciowych.
Ruch:
Wspótćwiczący rytmicznymi ruchami pociąga ręce kolegi w tył, a kolanem wypycha szczyt kifozy piersiowej w przód.
Oddziaływanie:
— rozciąganie mięśni piersiowych,
— redresja kifozy piersiowej.
Wskazania:
— plecy okrągłe.
— plecy wklęsto-okrągte.
— skoliozy.
1. Zmieniając ułożenie rąk ćwiczącego (w górę. w górę w skos. w bok. w dól w skos) można oddziaływać na różne aktony mięśni piersiowych wielkich.
2. Wspótćwiczący powinien utrzymać poprawną postawę.
Pozycja niska Klappa. Wspótćwiczący klęczy obok partnera, trzymając dtonie na wysokości szczytu kifozy piersiowej partnera.
Ruch:
Wspótćwiczący naciska dłońmi na plecy kolegi spychając je w dól.
Oddziaływanie:
— rozciąganie mięśni piersiowych.
— redresja kifozy piersiowej. Wskazania:
— plecy okrągłe.
— plecy wklęsto-okrągte,
— skoliozy.
1. Jeżeli w czasie ćwiczenia następuje pogłębianie lordozy lędźwiowej, to należy zmniejszyć kąt między tułowiem a udami.
2. Wspólćwiczący powinien utrzymać poprawną postawę.