Image 35 (2)

100

AQD,

qd7

100

P_v

Dokonując ponownie obliczeń elastyczności łukowej zgodnie z poprawną formułą otrzymujemy identyczne wyniki.

^Ep

+20

30

100

-25

37,5

= -1

100

-20

E = ^°-^p +25

37,5

100

100

ruch z B do C ruch z C do B

Niekiedy używa się alternatywnej formuły elastyczności w następującej postaci (por. wykres 22):

Q₂-Qi

^aQdx    q₂ -hc^    Q₂-Qi

QD_X _    2    _ Q₂ +Qi

^p    P^-P,    P₂-P,

P_x    p2 + Pj    P₂ + ^1

2

Stosując powyższą formułę elastyczności do poprzednich obliczeń otrzymu

jemy:

40-20

p _ 40 + 20 _ 3 _ 1 ^p 25-50    1

25+50    3

Traktując w podobny sposób inne elastyczności popytu zapiszemy:

AQD_X %AQD_X _ QD_X

%APy	APy
	AQDX
%AQDX	QDX
% ADP	ADP
	DP

elastyczność mieszana popytu

elastyczność dochodowa popytu

ELASTYCZNOŚĆ PUNKTOWA

Traktując zmiany ceny oraz wielkości popytu jako nieskończenie małe dochodzimy do elastyczności punktowej, którą możemy zmierzyć w każdym punkcie krzywej popytu.

Istnieje prosta metoda wyznaczania elastyczności w dowolnie wybranym punkcie na krzywej popytu. W tym celu należy postępować w następujący sposób:

-    do wybranego punktu na krzywej popytu przeprowadzamy linię styczną,

-    następnie mierzymy, przy pomocy konwencjonalnych jednostek miary, odległość między punktem a odciętą oraz odległość między punktem i osią rzędnych;

-    elastyczność w wybranym punkcie jest stosunkiem odległości punkt - odcięta do odległości punkt - rzędna.

Wykres 23. Elastyczność punktowa popytu

Elastyczność cenową popytu w punkcie P zapiszemy:

£ _ PO _ punkt - odcięta ^p PR punkt-rzędna

Prawdziwość powyższej formuły można wykazać odwołując się do przykładu przedstawionego na wykresie 22.

Wzór na elastyczność cenową popytu jest następujący:

AQD_X / AP_X _ AQD> P_x ^p QD_X / P_x AP„ QD_X

Odnosząc wzór na elastyczność do oznaczeń zawartych na wykresie 22 zapiszemy:

E = ^{03 BH} P BE OH

71