Image0044 (2)

...podnóża Himalajów skrywają wejścia prowadzące do podziemnych korytarzy i komór... w których ukryto zagadkowe artefakty i egzotyczne skarby pochodzące z początków historii świata.

wszystkowidzących mądrych ludzi, którzy pracowali dla dobra ludzkości. Dowiedział się, że, pozostając niewidzialni, obserwują wszystko, co dzieje się w zewnętrznym świecie, i bardzo niepokoją się wzrostem sił zła na Ziemi. Dowiedział się również, że wielu ludzi z różnych krajów usiłowało bez powodzenia wkroczyć do ich królestwa. Jego mieszkańcy ściśle przestrzegają zasady, zgodnie z którą tylko siedem osób w ciągu stu lat może odwiedzić miejsce ich pobytu. Sześć wraca do zewnętrznego świata wyposażonych w tajemną wiedzę, a jedna pozostaje w Szambali i przestaje się starzeć, ponieważ czas zatrzymuje się w mechanizmie jej genów.

Przed powrotem do Kijowa ojciec Sergiusz przeżył swoje końcowe lata. nauczając mądrości w systemie jaskiń, który został później przekształcony w Klasztor Jaskiń. Wydaje się, że sześciu ludzi, takich jak Sergiusz, staje się współpracownikami Szambali, tworząc niewielki krąg nosicieli mądrości. Jeden z nich, „współpracownik ma-hatmów, Brahma Jyoti z Delhi, był w stałym kontakcie z nadludźmi w Himalajach, którzy zarządzają światem potęgą swoich myśli” (Annę Marshall. Hunting the Gum in India (Poszukiwanie ginu w Indiach), Vic-tor Gollancz Ltd, Londyn, 1963).

Mówi się również, że „na przestrzeni wieków małe grupy tybetańskich mędrców [z Doliny Nieśmiertelnych?] założyły Szkoły Białej Tajemnicy Wschodu i Zachodu” (Dr Albert Mackey,/ł Con-cise History of Freemasonry (Krótka historia masonerii), McClu-re Publishing, Filadelfia. 1917). Oświecone dusze z Szambali są uważane za „apostołów z Doliny Nieśmiertelnych”, ponieważ ci „posłańcy są bezpośrednio kierowani przez mahatmów i przeznaczeni dla określonej części świata i określonego czasu” (Sergy C. Tatyana, Crimson Snow-heaps in the Himalayas (Szkarłatne śnieżne kopce w Himalajach), Lvovich Publishing, Moskwa, 1925. przekład Larissa M. Vasiler).

Według tybetańskich podań swego czasu istniały ważne zapiski o Szambali i jej mieszkańcach. Były opublikowane w kilku tomach Yung-Lota-tien, największej encyklopedii świata, która zawierała ogrom starożytnej wiedzy, łącznie ze zbiorem starożytnych obserwacji yeti (yeti w języku tybetańskim oznacza „magiczne stworzenie”). To wspaniałe dzieło spisane w XV wieku składało się z 50 milionów chińskich ręcznie napisanych znaków zawartych w 11095 woluminach. Przechowywane niegdyś w Yuan Ming Yuan (Starym Letnim Pałacu) w Pekinie uległo w większości zniszczeniu podczas drugiej wojny opiumowej w roku 1860, kiedy brytyjskie i francuskie siły splądrowały i częściowo zniszczyły pałac. Do dziś przetrwało jedynie 370 woluminów porozrzucanych po bibliotekach całego świata.

Kiedy widzimy, jak wiele utraciliśmy z dorobku starszych cywilizacji, nie powinniśmy mieć trudności z wyobrażeniem sobie, że wcześniej istniało wiele wysoko rozwiniętych cywilizacji, o których niewiele wiadomo. Jedną z nich może być właśnie Szambala.

Podziemia w Himalajach

Legendy o ukrytych podziemnych bibliotekach, skarbach i niezwykłych artefaktach związanych z Szambalą wciąż krążą po Azji. Miejsca te są opisywane jako tajemne magazyny wiedzy starożytnych. Wcześniejsze cywilizacje uważały za właściwe zachowanie czegoś z wiedzy i sztuki kultur, które znikały później wskutek naturalnych katastrof, wojen lub innych przyczyn.

Tybetański przekaz ustny mówi, że w najskrytszych zakamarkach „boskiej” góry Kanczendzonga, himalajskiego, trzeciego co do wysokości szczytu Ziemi, znajdują się ukryte „kapsuły czasu” wraz z cennymi, oprawionymi w jedwab, woluminami. Nicholas Roerich dowiedział się, że pewne kamienne wrota prowadzą do czegoś, co nazywał „Pięcioma Świętymi Skarbami Wielkiego Śniegu”. Jego przewodnicy ostrzegali przed wchodzeniem do tych pomieszczeń, „ponieważ wszystko, co zostałoby ujawnione przed właściwym dniem, doprowadziłoby do niesłychanych szkód” (M.K. Roerich, Himalayas - Abode of Light (Himalaje - siedziba światła), Nalanda Publications, Bombaj, 1947).

W górach Ałtaj Roerich dowiedział się także, że podnóża Himalajów skrywają wejścia prowadzące do podziemnych korytarzy i komór znajdujących się głęboko pod powierzchnią ziemi, w których ukryto zagadkowe artefakty i egzotyczne skarby pochodzące z początków historii świata.

Roerichowi opowiedziano także o tajnych podziemnych magazynach położonych na Przełęczy Karakorum w Himalajach biegnącej na wysokości 19500 stóp (5944 m n.p.m.). Jego główny przewodnik poinformował go, że wielkie skarby ukryto pod ośnieżonym łańcuchem górskim i dodał, że nawet przeciętni członkowie społeczeństwa wiedzą o ogromnych jaskiniach, w których przechowywane są wytwory starożytnych. Pytał, czy Roerich wie o książkach z zewnętrznego świata, które opisują miejsca położenia tych podziemnych skarbców. Ten mądry staiy przewodnik spędził wiele lat w górach i zapytał Roericha, dlaczego obcokrajowcy, którzy twierdzą, że wiedzą tak wiele, nie potrafią znaleźć oczywistych wejść do podziemnych pałaców na Przełęczy Karakorum.

W XIX wieku w czasie dwunastoletniego pobytu w północnym Tybecie chiński podróżnik Jia Chun-Pingwa rozmawiał z buddyjskimi mnichami, którzy utrzymywali, że pod bezludną częścią gór Ałtyn-Tag istnieje rozległa sieć podziemnych galerii i muzeów zawierających kilka milionów zapierających dech w piersiach wytworów chronionych przez czujnych dozorców. W swoich pamiętnikach wspomniał o podziemnym muzeum, które zawiera rozmaite przedmioty sztuki odzwier-

WCZASY Z KURSEM ROZWOJU DUCHOWEGO

Bezpłatne informacje:

Fundacja Homo Homini Frater

45-064 Opole, ul. Kołłątaja 23 www. f ratę r. p n et. p I

Wartościowe zajęcia o mądrej realizacji życia prowadzi Wiesław Kornalewicz Dobre warunki pobytu w ośrodkach wczasowych

niskie ceny

(prosimy czytelnie napisać swój adres)

NEXUS • 43

STYCZEŃ-LUTY 2010