Img00147

1-51

Osłabianie agresywności środowiska

2.111. W przypadkach, gdy odpowiednie przygotowanie powierzchni metalu nie jest możliwe względnie niepożądane, można ograniczyć proces korozji przez osłabienie agresywności oddziaływania środowiska korozyjnego. Można osiągnąć to kilkoma sposobami, m.in.:

-    przez usunięcie stymulatorów procesów korozyjnych. Usunięcie lub zmniejszenie ilości substancji korodujących, jak: 0₂, C0₂, H ⁺ , H₂0 lub innych zanieczyszczeń atmosfery za pomocą procesów fizycznych lub chemicznych może znacznie ograniczyć procesy korozyjne. Przykładem może być odgazowywanie wody zasilającej wytwornice pary (usuwanie 0₂, C0₂), osuszanie powietrza w zamkniętych pomieszczeniach, czy też ochrona przed wtargnięciem wilgoci (preparaty silikażelowe),

-    przez wprowadzenie inhibitorów. Inhibitory (opóźniacze), najczęściej w postaci związków organicznych, dodane w niewielkich ilościach do środowiska korozyjnego działają hamująco na przebieg procesów anodowych, katodowych lub obu rodzajów procesów jednocześnie.

Ochrona katodowa

2.112.    Ochrona katodowa jest metodą ochrony przed korozją rurociągów, kabli, zbiorników i innych konstrukcji, znajdujących się w ziemi, wodzie lub w innych środowiskach korodujących. Metoda pozwala nie tylko zwolnić procesy korozyjne, ale również całkowicie je zahamować.

Ochrona katodowa jest elektrochemiczną metodą ochrony - polega ona na przedsięwzięciu takich środków, żeby chroniony metal stał się katodą w procesie elektrochemicznym, a obszar anodowy znalazł się poza zasięgiem urządzeń chronionych. Możliwe jest kilka metod realizacji ochrony katodowej. Najważniejsze z nich to:

-    ochrona katodowa z protektorem,

-    ochrona katodowa z zewnętrznym źródłem prądu,

-    ochrona katodowa za pomocą drenażu elektrycznego.

2.113.    Ochrona z protektorem. Do rurociągu, płaszcza kabla lub innej chronionej konstrukcji przyłącza się tzw. protektory (rys. 2.113— 1 a) — elementy z metalu (najczęściej z Mg, Zn, Al) o niższym potencjale normalnym niż metal chroniony. Konstrukcja chroniona staje się katodą, a protektor anodą zwartego ogniwa elektrochemicznego. Protektor zużywa się (por. rys. 2.105-2), przechodząc do roztworu (wody gruntowej). Elementy ochronne muszą być co jakiś czas wymieniane.

2.114.    Przy ochronie katodowej z zewnętrznym źródłem prądu, elementy metalowe, zakopane w ziemi i podlegające ochronie, łączy się z ujemnym biegunem źródła prądu stałego o napięciu rzędu 1 - 2 V. Dodatni biegun łączy się z dodatkową elektrodą umieszczoną w ziemi w pobliżu elementu chronionego (rys. 2.113-Ib). Dodatkową