184
Oprócz pomiaru pól magnetycznych, czujników Halla używa się również do pomiarów wielkości elektrycznych (pomiary natężenia prądu, mocy prądu stałego i zmiennego, rezystancji itp.) i nieelektrycznych (kąt obrotu, przesunięcie i drgania mechaniczne, ciśnienie), jak również w układach realizujących różne operacje matematyczne i logiczne (dodawanie, odejmowanie, mnożenie, dzielenie, potęgowanie, pierwiastkowanie, różniczkowanie, całkowanie) [26], , j
Najczęściej stosowanymi do wyrobu halotronów materiałami półprzewodnikowymi są: arsenek indu InAs oraz antymonek indu InSb. Oba materiały są półprzewodnikami typu n i ich stałe Halla wynoszą odpowiednio: 0,9 • 10~3 i 0,5- 10'3m3/A- s.
Zaletą InAs jest znaczna niezależność wartości p i RH od temperatury, natomiast zaletą InSb jest znacznie mniejsza rezystywność niż InAs, co pozwala na uzyskanie większej mocy wyjściowej.
3.48. Materiałami półprzewodnikowymi mogą być odpowiednio domieszkowane pierwiastki chemiczne lub związki chemiczne.
Do budowy elementów półprzewodnikowych używa się materiałów w postaci monokrystalicznej (krzem i german do budowy diod, tranzystorów, obwodów scalonych) lub polikrystalicznej (materiały na warystory, termistory, ogniwa słoneczne i termoelektryczne).
Materiał półprzewodnikowy, szczególnie materiał do wytwarzania diod i tranzystorów, powinien spełniać liczne i ostre wymagania. Do najważniejszych z nich należą:
— mała szerokość pasma zabronionego,
— łatwość wprowadzania domieszek, aby w sposób kontrolowany uzyskać rezystywność w granicach 10-3... 103 śż-cm,
— energia aktywacji stanów domieszkowych winna zawierać się w granicach (1 ...5) • I0-2 eV,
— duża ruchliwość nośników ładunków (co najmniej 1000 cm2/V-s),
— odpowiednio długi czas życia nośników (co najmniej 10 do 1000 ps),
— możliwość uzyskiwania materiału wyjściowego o odpowiedniej czystości,
— możliwość uzyskiwania struktury monokrystalicznej umiarkowanym nakładem
kosztów,
— trwałość chemiczna w normalnych warunkach klimatycznych,
— dobre własności mechaniczne (wytrzymałość, twardość),
— łatwość wykonywania odprowadzeń.