264
Si O (energia wiązania 89,3 kcal/mol). Własności polimeru zależą od charakteru rodnika (R) — może nim być np. grupa metylowa CH3 lub fenylowa C6HS.
Kauczuki silikonowe charakteryzują się dużą i trwałą elastycznością, odpornością na wiele czynników chemicznych, na utlenianie i na działanie pleśni i mikroorganizmów. Są hydrofobowe. Mają dobre własności elektryczne i cieplne, ale słabe własności mechaniczne. Są niepalne i odporne na podwyższone temperatury - zakres temperatur pracy wynosi od -55°C do +250°C (dla niektórych gatunków nawet do +320°C). Podstawową ich wadą jest wysoka cena. Stosowane są na izolacje kabli i przewodów użytkowanych w kopalniach, na statkach, w samolotach.
4.117. Tworzywa te powstałe w wyniku polimeryzacji można dowolnie kształtować w podwyższonych temperaturach — po ostudzeniu zachowują nadany im kształt. W przeciwieństwie do tworzyw termoutwardzalnych, uplastycznienie tworzyw termoplastycznych przez ich podgrzanie powtarzać można wielokrotnie.
Łańcuchy tworzyw termoplastycznych są związane między sobą wiązaniami międzycząsteczkowymi, znacznie słabszymi od wiązań chemicznych między atomami w makrocząsteczkach. Wiązania te słabną ze wzrostem temperatury, co umożliwia wzajemne poślizgi łańcuchów względem siebie, nadając materiałowi podatność na odkształcenia plastyczne.
Do zalet większości termoplastów należą:
— bardzo dobre własności dielektryczne (tg 8, ps),
— bardzo mała higroskopijność,
— duża odporność na działanie czynników chemicznych,
— mały ciężar właściwy,
— wydajna technologia przetwarzania (wtryskiwanie, wytłaczanie).
Wadą jest niezbyt wysoka dopuszczalna temperatura pracy oraz skłonność do pełzania (tj. stałego wzrostu odkształcenia pod działaniem obciążeń mechanicznych).
4.118. Niektóre termoplasty poddaje się procesowi sieciowania w odpowiednich reakcjach chemicznych lub działając na nie promieniowaniem jonizującym. Połączenia między łańcuchami powstają w wyniku bezpośredniego wiązania dwóch atomów węgla, należących do różnych łańcuchów, względnie ich wiązania za pośrednictwem innego atomu.
Sieciowanie zmienia własności termoplastów, zwiększając ich wytrzymałość mechaniczną i cieplną, jednocześnie jednak pogarszając ich zdolność do przetwórstwa. Dlatego też procesowi sieciowania poddaje się najczęściej gotowy wyrób.
Niektóre termoplasty usieciowane zachowują „pamięć kształtu”. Gotowe wyroby, odkształcone w temperaturze nieco wyższej od temperatury mięknienia, a następnie