34525

34525



przeciętnych energii wiązań kowalencyjnych, które wynoszą od 200 do 800 kJ/mol oraz kilkukrotnie mniejsza od energii wiązania wodorowego, która wynosi 20-25 kJ/mol (czasami osiąga 80 kJ/mol).

Wielkość sil van der Waalsa zależy od odległości r pomiędzy cząsteczkami C,    C2

r? _ 9 9 9    , 999

1888    ' 888

r "    r

gdzie Ci i C2 są stałymi a „n” i „m" spełniają nierówność n < m Wg klasycznych teorii ciecz)1 n = 6 zaś m = 12 co w rzeczywistości oznacza, że siły odpychające (drugi składnik równania), maleją wraz z odległością szybciej od przyciągających (składnik pierwszy), czyli jeśli oddalamy cząsteczki od siebie, zaczyna dominować przyciąganie. Obydwa rodzaje sil bardzo szybko maleją ze wzrostem odległości r, co jest cechą charakterystyczną oddziaływań van der Waalsa.

Tak więc dla ciecz)' dla mniejszych odległości niż przeciętna między cząsteczkami zaczyna przeważać siła odpychająca, a dla większych odległości niż przeciętna - przyciągająca Wg teorii Lennarda-Jonesa siła odpychająca powłok walencyjnych, nie pozwalająca na zbyt bliski kontakt atomów jest odwrotnie proporcjonalna do r12.

III. Rodzaje sil van der Waalsa.

Siły te mają charakter elektrostatyczny i biorą się z oddziaływań pomiędzy dipolami elektrycznymi generowanymi przez cząsteczki Wyróżniamy trzy grupy tych oddziaływań:

1 dipol trwały - dipol trwały (siły Keesoma)

2. dipol trwały - dipol indukowany (siły Debay’a)

3 dipol indukowany - dipol indukowany (siły dyspersyjne Londona)

Według tablic W. Mizerskiego (Wyd. 2,1997, str. 121) w mianownikach wyrażeń na te siły znajduje się w tych trzech przypadkach wyrażenie r°

Pierwszy typ oddziaływań dominuje w cieczach polarnych, jak alkohole, nitryle, amidy, sulfotlenki, sulfony, nitrozwiązki.

Dla porządku należy przypomnieć, że jeszcze silniejsze oddziaływania mają miejsce w ciekłych układach, w których występują wolne jony Do takich należą roztwory wodne i alkoholowe soli a szczególnie kwasów i wodorotlenków, stopione krzemiany i inne zdysocjowane stopione sole Są to oddziaływania między obecnymi w ciecz)' kationami, anionami i centrami z silnie zaznaczonym



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
jodczas tych reakcji wynika z wykresu zależności energii wiązania na Jeden nukleon od liczby masowej
>• energię potencjalną części, które mogą się poruszać pod wpływem siły ciężkości oraz
Energia mola fotonów (energia fotonu x liczba Avogadro) Promieniowanie UV ( dla X~200 nm) - ~600 kJ/
Pełne utlenienie glukozy zwalnia duże ilości energii:C6H,206 (glucose) + 6 02 6CQ + 6H20 aCT = -282
skanuj0115 (16) Wiązanie kowalencyjne jest pojedyncze lub wielokrotne zależnie od liczby elektronów
Warunkiem zachodzenia zjawiska fotoelektrycznego jest, by energia fotonu była większa od energii wią
63Masa jądra i energia wiązania,Defekt masy Masa jądra i energia wiązania Masa jądra mN jest zawsze
659 energia wzbudzenia jest większa od energii wiązania neutronu, następuje praktycznie natychmiasto
ZOP 16 Bitwa pod Kostiuchnówką16 / _ /C Unrn 101Ć, .Gęste masy przeciwnika. H    V l
4 (887) 2008-12-19 Przykład związków kowalencyjnych Energia wiązania • Między atomami
1015 wykl ch kol1 1)    Określić zależność średniej energii wiązania nukleonów w jądr
Struktura materiałów. Właściwości zależne od budowy faz Wiązanie kowalencyjne
Struktura materiałów. Właściwości zależne od budowy faz Struktura diamentu Wiązania kowalencyjne

więcej podobnych podstron