img007

Po kolejnej iteracji tj. przesunięciu na osi czasu o dyskretną wartość równą okresowi próbkowania, tak więc próbka X„-i staje się X„.₂, X_n przechodzi w X„.i itd.

	Xn(z przetw a/c)	Xn-1
(I)	Xn-1	Xn-2
(1+1)	Xn-2	Xn-3
d+2)	Xn-3	Xn-4
d+3)	Xn-4	Zbędna

Należy więc przesunąć w pamięci wszystkie próbki w buforach dla Xi / Yi. Aby nie tracić czasu na te operacje „administracyjne” każdy pps dysponuje mechanizmem buforów cyklicznych. W tym celu z każdym rejestrem adresującym I skojarzony jest rejestr M oraz L (odpowiednio modyfikacji oraz długości), np. 1=10

L=8

M=3

Kolejne adresy 10, 13, 16, 11 itd. Najczęściej m=l i wtedy adresy 10,11,...,17,10,11. Adresując oprócz rejestru I podajemy zawsze także M / nie muszą być „od pary”, tzn, można w danym momencie podać inne M=0 i wtedy postmodyfikacja zostanie zatrzymana.

Dla analizowanego przypadku Mi=l

(I)	Xn-1	Xn.j	Xn.2
(1+1)	xn.2	x„.2	Xn.3
(1+2)	X„-3	Xn-3	Xn^
(1+3)	Xn-4	Xn _	Xn.!

Po wykorzystaniu X_n-4 adresujemy stosując Mj=0- bez postmodyf., i w miejsce (113) wpisujemy Xn. Nowy obieg algorytmu rozpocznie się od (113) i zakończy na 112 gdzie wpisujemy nową próbkę we Xn itd. Dzięki temu mechanizmowi przesuwanie „fizyczne” danych w buforach Xn, Yn jest zbędne.

III.

Program filtracji dla analizowanego przykładu			lędzie miał zde:	iniowane 3 bufory
X:	10=3000	LO=2	M0=1	2-elementowe	celowo
Y:	11=3004	Ll=2	Ml=l
Współ.	14=900	L4=4	M4=l