Uwarunkowania realizacji rozwoju biotechnologii -Analiza SWOT
S: - badania naukowe w wielu obszarach
- wiedza i umiejętności polskich biotechnologów
- wysoka jakość dydaktyki
- zaplecze surowcowe
- środowisko naturalne
O: - członkostwo Polski w UE
- zmiany w prawie
- tworzenie klastrów biotechnologicznych
- relatywnie niskie koszty pracy
- rozwój sektorów związanych z rozwojem biotechnologii przemysłowej
- wspieranie rozwoju małych i średnich przedsiębiorstw
W: - słaba koordynacja działań i koncentracja tematyki
- brak możliwości podjęcia samodzielnej działalności
- brak środków finansowych na rozwój sektora
- mały popyt na nowe, zaawansowane technologie
- brak mechanizmów przepływu informacji
- zbyt mały udział badań stosowanych
T: - złe skojarzenia biotechnologii dotyczącej GMO
- niski poziom finansowania badań naukowych
- brak inwestycji w badania i nowe technologie związane z biotechnologią przemysłową
- odpływ młodej, wykształconej kadry za granicę
Bezpieczeństwo w biotechnologii jest przedmiotem dyskusji w krajach Unii Europejskiej i w wielu krajach świata (Światowa Organizacja Zdrowia, Europejska Federacja Biotechnologiczna).
Do poruszanych problemów należą:
1) analiza patogeniczności drobnoustrojów opornych na antybiotyki,
2) zagrożenie wynikające ze stosowania organizmów konstruowanych metodami inżynierii genetycznej.
Biotechnologia traktowana kompleksowo, rozwijana racjonalnie i w sposób kontrolowany, należy do technologii bezpiecznych. Przyczynia się do zmniejszenia zagrożeń, jakie dla człowieka i środowiska stwarzają inne technologie, zwłaszcza chemiczne.
Wśród drobnoustrojów stosowanych w biotechnologii przeważają gatunki bezpieczne, z których ludzkość korzysta od tysięcy lat, które nigdy nie były czynnikami chorobotwórczymi.
Stosowane sąjednak również drobnoustroje chorobotwórcze. Obowiązują wówczas ścisłe przepisy pracy z nimi i precyzyjne mechanizmy kontroli warunków technicznych bezpiecznego namnażania drobnoustrojów patogennych.
Zagadnieniem, budzącym niepokój, jest potencjalne niebezpieczeństwo związane z rozwojem biotechnologii z użyciem organizmów modyfikowanych genetycznie. Dotyczy to szczególnie szczepów konstruowanych dla rolnictwa i przeznaczonych do degradacji i utylizacji ścieków.
Od układów zamkniętych, dla których opracowano metody kontroli i odpowiednie przepisy, przechodzi się do układów otwartych, w których szczepy zawierające obcy DNA są celowo lub mogą być przypadkowo wprowadzone do środowiska naturalnego.
Teoretycznie, można sobie wyobrazić wiele zagrożeń wynikających z projektowania niektórych cech organizmów żywych.
Przykład:
Kontrowersje wzbudził eksport ze Stanów Zjednoczonych do Europy ziarna sojowego z roślin, w które wprowadzono gen powodujący odporność na jeden z herbicydów.
Wymieniane zagrożenia:
- ziarno sojowe SM może być szkodliwe dla ludzi:
- eksperymenty z SM roślinami mogą doprowadzić do rozprzestrzeniania się wprowadzonej cechy na inne rośliny, powodując narastanie odporności na herbicydy;
- ziarno sojowe otrzymane za pomocą inżynierii genetycznej jest produktem nienaturalnym.
- przewidywanie możliwych, negatywnych rezultatów podczas eksperymentu lub komercjalizacji
- opracowanie systemu monitorowania SMO
- zaplanowanie działań interwencyjnych
- ustanowienie organów kontrolnych (w celu rejestracji, wydawania zgody na komercjalizację, opracowywania regulaminów pracy)
- kształcenie kadr