484 Część II: Efektywność ochrony praw człowieka w systemie Unii Europejskiej
Wyroki ETPC są wydawane formalnie w imieniu całego Trybunału. Jednakże sprawy rozpoznawane są przez dużo mniejsze, niż 47-osobowe składy sędziowskie.
Europejski Trybunał Praw Człowieka działa w trzech, przewidzianych Konwencją składach:
- 7-osobowej izby - podstawowej jednostki orzeczniczej. Tworzone są składy stałe z możliwością niewielkiej rotacji. Wiąże się to z tym, że w przypadku skargi przeciwko państwu pochodzenia sędziego musi on, nie będąc na stałe w danej izbie, która sprawę będzie rozpatrywała, wejść na miejsce innego (jest on dla składu pomocny, gdyż zna system prawny państwa, z którego skarga pochodzi). Dodatkowo, skład nie może być złożony z grupy sędziów z państw, z których napływa do Trybunału najwięcej skarg.
- Wielka Izba - 17 sędziów. W ETPC funkcjonują 2 składy stałe, możliwe jest dokooptowanie trzeciego, gdy instancyjnie nie można powielić poprzedniego składu (nie dotyczy to sędziego z państwa, z którego skarga napłynęła - zasiada on w składach we wszystkich instancjach).
- Zgromadzenie wszystkich sędziów - zajmuje się wyborem przewodniczącego oraz przewodniczących izb.
- Komitet - 3 sędziów, podejmuje decyzje w kwestii dopuszczalności skargi (w zasadzie przesądza o losach skargi).
- Panel - 5 sędziów. Ciało doradcze.
3. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (potocznie: Europejski Trybunał Sprawiedliwości) jest instytucją sądowniczą Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, z siedzibą w Luksemburgu. Składa się z trzech organów sądowniczych: Trybunału Sprawiedliwości, Sądu i Sądu do spraw Służby Publicznej.
Trybunał powstał na mocy Traktatu o Europejskiej Wspólnocie Węgla i Stali, na mocy umowy o wspólnych instytucjach z 25 marca 1957 roku oraz Protokołu o statucie Trybunału Sprawiedliwości, objął jurysdykcją sprawy wszystkich trzech Wspólnot. W 1989 roku (na mocy Jednolitego Aktu Europejskiego przy Trybunale utworzono Sąd Pierwszej Instancji