img063 (20)

490 Część II: Efektywność ochrony praw człowieka w systemie Unii Europejskiej

-    skarg wniesionych przez państwa członkowskie przeciwko Komisji,

-    skarg wniesionych przez państwa członkowskie przeciwko Radzie, dotyczących aktów z dziedziny pomocy państwa, handlowych środków ochronnych („dumping”) oraz aktów, za pomocą których korzysta ona z uprawnień wykonawczych,

-    skarg o odszkodowanie za szkody wyrządzone przez instytucje Unii Europejskiej lub ich pracowników,

-    skarg dotyczących umów zawartych przez Unię Europejską, w których właściwość Sądu została wyraźnie określona,

-    skarg z zakresu wspólnotowych znaków towarowych,

-    odwołań, ograniczonych do kwestii prawnych, od orzeczeń Sądu do Spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej,

-    skarg wniesionych przeciwko decyzjom Wspólnotowego Urzędu Ochrony Odmian Roślin oraz Europejskiej Agencji Chemikaliów.

Od orzeczeń wydanych przez Sąd przysługuje ograniczone do kwestii prawnych odwołanie do Trybunału Sprawiedliwości w terminie dwóch miesięcy.

W uzupełnieniu powyższego trzeba stwierdzić, że Sąd jest właściwy do rozpoznawania pytań prejudycjalnych, ale jeśli uzna, że sprawa wymaga orzeczenia co do zasad, które może mieć wpływ na jedność lub spójność prawa Unii, może przekazać tę sprawę do rozpoznania Trybunałowi Sprawiedliwości. Taką kompetencje musi jednak przewidywać statut Trybunału Sprawiedliwości. Orzeczenia wydane przez sąd w sprawach pytań prejudycjalnych mogą zostać w drodze wyjątku poddane kontroli Trybunałowi Sprawiedliwości, jeżeli zachodzi poważne ryzyko naruszenia jedności lub spójności prawa Unii. Ponadto Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej przewiduje możliwość powierzenia Sądowi prawa rozpatrywania pytań prejudycjalnych. Tymczasem Statut Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej nie przewiduje takiej możliwości¹⁰.

¹⁰ Zob. M. Górski, System sądowniczy Unii Europejskiej, [w:] System ochrony prawnej w Unii Europejskiej, A. Wyrozumska (red.), Warszawa 2010, s. 15 i n.